Ο Θεάνθρωπος Χριστός, είναι ασφαλώς η παντελεία Θεοφάνεια εν μορφή ανθρώπου!

Οι άγιοι Σάββας και Συμεών. Εικόνα Ιεράς Μονής Χιλανδαρίου Αγίου Όρους, 18ος αι.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς
«Βίος και πολιτεία των αγίων Σάββα και Συμεών των φωτιστών των Σέρβων»

πρόλογος

Συνέχεια από εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=392333

Κάθε Άγιος είναι θεοφόρος κατά το πληρέστερο μέτρο που ημπορεί να είναι ο άνθρωπος, διότι ζη για τον Θεό, σκέπτεται για τον Θεό, αισθάνεται για τον Θεό, θέλει για τον Θεό, ενεργεί για τον Θεό. Πάντα τα εντός του είναι εκ του Θεού, εν τω Θεώ και διά τον Θεόν.

Οι Άγιοι είναι οι πληρέστερες, οι οφθαλμοφανέστερες, οι τελειότερες και γι’ αυτό οι πειστικώτερες, θεοφάνειες.

Ο Θεάνθρωπος Χριστός, είναι ασφαλώς η παντελεία Θεοφάνεια εν μορφή ανθρώπου, η ορατή «εικών του Θεού του αοράτου» (Κολ. 1. 15).

Δι᾽ Αυτού δε και με την βοήθεια Αυτού κατά το μάλλον ή ήττον, και όλοι οι χριστοφόροι, πρωτίστως δε οι Άγιοι. Όλα αυτά δεν τα καταλαβαίνει εκείνος που επιμένει στην αμαρτία, γιατί δεν βλέπει, επειδή η αμαρτία έχει τυφλώσει τα μάτια της καρδιάς και της ψυχής και της συνειδήσεώς του, ώστε βλέπων να μη βλέπη, ακούων να μην ακούη και σκεπτόμενος να μην εννοή.

Γι’ αυτό οι Άγιοι, μεταξύ δε αυτών και ο Άγιος Σάββας, καθώς και ο Άγιος Συμεών, γίνονται πέτρα σκανδάλου συχνά για τους ανθρώπους. Διότι, μόλις οι άνθρωποι με τον σαρκικό νου προσπαθήσουν να ερμηνεύσουν τα θαυμαστά έργα τους, σκανδαλίζονται με αυτούς, τους παραμορφώνουν και τους παραποιούν. Αυτό συμβαίνει, διότι τους θεοφόρους Αγίους θέλουν να ερμηνεύσουν χωρίς τον Θεό, τους χριστοφόρους χωρίς τον Χριστό, τους θαυματουργούς χωρίς τον Κύριο, που θαυματουργεί δι᾽ αυτών.

Με την εμφάνισι του Θεανθρώπου στον επίγειο κόσμο μας, εδόθηκαν στο γένος των ανθρώπων όλες οι θείες ενέργειες για να μπορέση να ζήση την θεανθρώπινη ζωή του, πάνω σ’ αυτόν τον πλανήτη, που λέγεται γη.

Οι θείες αυτές ενέργειες και δυνάμεις, που έδωσε ο Θεάνθρωπος στην Εκκλησία, συνεχίζουν να ενεργούν από τότε μέχρι σήμερα κατά πολυποικίλους τρόπους, μυστήριώδεις και θαυμαστούς, μεταμορφωτικούς και σωτηριώδεις· και ευρίσκονται αυτές ιδιαιτέρως ισχυρές, πανίσχυρες, στις προσωπικότητες των αγίων ανθρώπων του Θεού, όπως είναι οι άγιοι Απόστολοι, οι άγιοι Μάρτυρες, οι άγιοι Πατέρες και όλοι οι άγιοι Ομολογηταί του ονόματος του Κυρίου.

Σ’ αυτούς ανήκει και ο Άγιος Σάββας, ο Φωτιστής του γένους των Σέρβων και ο πατέρας του Συμεών, διά των οποίων εκδηλώθηκαν οι θεανθρώπινες δυνάμεις του Χριστού με τον πιο τέλειο τρόπο προς τον λαό τους.

Η χριστοειδής και ιστορική μορφή του Αγίου Σάββα η οποία πάντοτε ζη, συναντάται στην θαυμαστή πληρότητά της στους πρώτους βιογράφους του, Δομετιανό και Θεοδόσιο, όπως συμβαίνει και με τον Όσιο Συμεών*.

Εν αντιθέσει προς το νεκρό σχήμα άλλων ιστορικών, αυτοί μας φανερώνουν το βασικό μυστικό της προσωπικότητος των δύο Αγίων και αποκαλύπτουν εκείνες τις πνευματικές δυνάμεις, που από μεν τον Συμεών εδημιούργησαν την πνευματική ρίζα ενός ολοκλήρου λαού, από δε τον Ράστκο τον Άγιο Σάββα, ο οποίος, προσήγαγε αυτόν τον λαό στην Εκκλησία του Θεού και παραμένει έκτοτε ο αιώνιος Οδηγός του.

Πιστοί λοιπόν, στα ιστορικά και πνευματικά γεγονότα, ως άμεσοι και αξιόπιστοι μάρτυρες, με ευαγγελικό τρόπο και ευσυνειδησία αποτυπώνουν και μας παρουσιάζουν όλη την πνευματική εξέλιξι του Αγίου Σάββα, από την γέννησι, μέχρι την πλήρη ωριμότητά του. Τούτο αποδεικνύει αυτή η εισαγωγή του Θεοδοσίου στον βίον του Αγίου, η οποία τελειώνει με τα εξής:
«Συνέθεσα αυτόν τον βίο όχι μόνο από όσα άκουσα, αλλά και από όσα έμαθα από τους τιμίους μαθητάς του, οι οποίοι ήσαν συνασκηταί και συνοδοιπόροι του στην ξενιτεία και συμμέτοχοι στα ταξίδια του και άφησαν πίσω τους στο ποίμνιό του τον γραπτό βίο του, σαν ένα πολύτιμο θησαυρό, για να μπορούν και άλλοι να επικοινωνούν με τον μακάριο πατέρα τους.

Εδώ παραθέτω όχι κάτι που επινόησα, για να εγκωμιάσω τον Άγιο Σάββα, αλλά την ίδια την αλήθεια· διότι, φοβούμαι μήπως με τα πολλά εγκώμια τον υποτιμήσωμε μάλλον, παρά τον εγκωμιάσωμε. Γι’ αυτό, θα είμεθα ευτυχείς, εάν κατορθώσωμε να ιστορήσωμε σαφώς τα γεγονότα της ζωής του και μόνο, γιατί είναι πλούσιος σε ουράνια εγκώμια, θεία και αγγελικά, τα οποία ο νους μας ως εμπαθής και ακάθαρτος δεν ημπορεί να εκφράση.

Αλλά διά πρεσβειών του, επικαλούμενος τον Θεό ως βοηθό, κατά την δύναμί μου, αρχίζω την ιστορία του Μεγάλου Σάββα, από εκεί όπου χρειάζεται· στην ρίζα πρέπει να αναζητήται το φυτό και το σταφύλι θα τρυγήσωμε όχι από τα αγκάθια, αλλά από την άμπελο». Αυτός είναι ακριβώς ο λόγος για τον οποίο στην παρούσα εργασία μας περί του Αγίου Σάββα και του Αγίου Συμεών, στηριζόμαστε σ’ όλα τα κύρια σημεία σ᾽ αυτούς τους βιογράφους.

Βουβή από το δέος και εν προσευχή η αμαρτωλή ψυχή μου, προβαίνει στην συγγραφή του βίου των δύο Αγίων με μία και μοναδική επιθυμία: Να παρουσιάση με πιστότητα, και σε γενικές γραμμές, την προσωπικότητα, την ζωή και το έργο αυτών των μεγαλυτέρων εκ του γένους των Σέρβων Αγίων της ‘Εκκλησίας του Χριστού.

                                                    Αρχιμανδρίτης Ιουστίνος

* Τον βίο του Οσίου Συμεών εκτός του Δομετιανού, έγραψαν και τα παιδιά του, Σάββας και Στέφανος.

Απόσπασμα από το βιβλίο του Αρχιμανδρίτη Ιουστίνου Πόποβιτς (νυν αγίου Ιουστίνου) «Βίος και πολιτεία των αγίων Σάββα και Συμεών των φωτιστών των Σέρβων», έκδοση το Περιβόλι της Παναγίας.