Στο κατώφλι της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, τη Κυριακή της Τυρινής εσπέρας, η Εκκλησία τελεί τον Κατανυκτικό Εσπερινό ή Εσπερινό της Συγνώμης, όπως είθισται να λέγεται. Πρόκειται για την ακολουθία εκείνη που μας εισάγει από την προκαθάρσιμο περίοδο του Τριωδίου που προηγήθηκε, στην Μ. Τεσσαρακοστή. Αυτή είναι από τις πιο σημαντικές ασματικές περιόδους του εκκλησιαστικού έτους τόσο για τις εμβόλιμες ακολουθίες όσο και για τον υμνογραφικό και ψαλτικό πλούτο της. Ιδιαίτερη περίπτωση της μελικής παράδοσης της περιόδου αυτής είναι τα Ιδιόμελα των Αποστίχων του Κατανυκτικού Εσπερινού τα οποία είθισται να ψάλλονται σε αργό στιχηραρικό μέλος, Ιακώβου Πρωτοψάλτου. Ο Βατοπαιδινός χορός σε μια έρρυθμη και δυναμική ερμηνεία αποδίδει το Ιδιόμελο του α΄Κατανυκτικού Εσπερινού «Έλαμψεν η χάρις σου Κύριε».
