Άγιος Παΐσιος: Η επιρροή της προσευχής του…

Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης (1924-1994).

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Αρχιμανδρίτης π. Δανιήλ Π., Πάτρα

Για κάποια χρόνια, ήμουν υπεύθυνος σε χριστιανικές ομάδες μαθητών Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου, σε μια πόλη της βόρειας Ελλάδας.

Ωστόσο, δεν ήμουν ευχαριστημένος, ούτε από τον αριθμό των παιδιών εκείνων ούτε από το ποιόν τους ούτε, όμως, και από τη δική μου επίδοση στον τομέα αυτό. Η όλη κατάσταση με απασχολούσε έντονα και οι δυσκολίες που συναντούσα με λυπούσαν, καθώς δεν έβλεπα κάποια λύση.

Κάποιο καλοκαίρι της δεκαετίας του ’80, επισκέφτηκα την Παναγούδα. Ο Γέροντας, όμως, έλειπε. Έτσι, με πόνο του έγραψα ένα σημείωμα, ζητώντας την προσευχητική του συνδρομή. Το σημείωμα το άφησα στο βάζο που είχε ο Γέροντας -ακριβώς για τα σημειώματα των επισκεπτών- στην είσοδο του συρμάτινου περιβόλου.

Την άλλη μέρα που ξαναπέρασα, αξιώθηκα να τον δω και να μιλήσουμε· του επανέλαβα, έτσι, το ίδιο αίτημα. Από την κουβέντα, πήρα έμπνευση, θάρρος και δύναμη· σαν να προκλήθηκε μία καλή αλλοίωση μέσα μου, ώστε, όταν επέστρεψα στην πόλη, κάποιος δικός μου μου είπε χαρακτηριστικά:
«Φαίνεσαι άλλος άνθρωπος!»

Το σπουδαίο ήταν ότι, το ίδιο απόγευμα της επιστροφής μου από το Άγιον Όρος, διαπίστωσα ότι τα παιδιά και οι νέοι που έπαιζαν στο εντευκτήριο του πνευματικού κέντρου είχαν μια αισθητά καλύτερη παρουσία και συμπεριφορά, που διήρκεσαν όλη τη νέα σχολική χρονιά αλλά και αργότερα.

Η διαφορά ήταν ολοφάνερη. Και η ποιότητα των παιδιών βελτιώθηκε, αλλά και ο αριθμός τους σχεδόν διπλασιάστηκε. Αναμφίβολα, ήταν οι προσευχές του Γέροντα που επέφεραν τη μεγάλη αυτή αλλαγή.

Από το βιβλίο «Γέροντας Παΐσιος Αγιορείτης (1924-1994), Μαρτυρίες προσκυνητών», τόμος β’, των εκδόσεων Αγιοτόκος Καππαδοκία.