Άγιος Θεόδωρος ο Συκεώτης, Νουθεσίες και παρεμβάσεις του αγίου

Άγιος Θεόδωρος ο Συκεώτης.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Όσοι του εξομολογούνταν τους λογισμούς τους και τα κρυφά νοσήματα της καρδιάς τους, έδινε κατάλληλη βοήθεια που τους θεράπευε.

Σε αυτούς που έπεφταν σε διάφορα παραπτώματα όριζε κάποιο χρόνο για μετάνοια και τους καθάριζε με νηστείες, με προσευχές και με ελεημοσύνες.

Σε όσους όμως προσπαθούσαν να κρύψουν τα έλκη της ψυχής τους, έλεγε φανερά μερικά από αυτά που είχαν πράξει και τους συμβούλευε και τους προειδοποιούσε να διορθωθούν.

Όσοι πάλι συνήθιζαν να ορκίζονται κάθε τόσο ή να βλασφημούν, κοιτώντας τους με αυστηρό βλέμμα απαιτούσε επίμονα να σταματήσουν αυτήν τη συνήθεια, και με πολλά δάκρυα, με προσευχές και αγαθοεργίες να ζητήσουν το έλεος του Θεού γι’ αυτές τις παρανομίες.

Για το λόγο αυτό τους παρουσίαζε τη μαρτυρία του ψαλμωδού, ότι δηλαδή «εάν ο Κύριος θα εξολοθρέψει αυτούς που απλώς λένε ψέματα (Ψαλμ. 5,6) πόσο περισσότερο θα εξοργιστεί φοβερά και θα παραδώσει στην αιώνια κόλαση αυτούς που στα ψέματα προσθέτουν όρκους σωρό και επιορκίες; Γιατί ο λόγος του Θεού προστάζει να τηρείς τους όρκους σου προς τον Κύριο (Ματθ. 5,33) και ότι για κάθε αργό λόγο που θα πουν οι άνθρωποι, θα λογοδοτήσουν γι’ αυτόν κατά την ημέρα της κρίσεως (Ματθ. 12,36).

Εάν λοιπόν φέρουμε ευθύνη για αργό λόγο, πώς θα αντιμετωπίσουμε την απειλή του Θεού για τη συνήθεια να ορκιζόμαστε συνεχώς, και για τις πονηρές μας πράξεις;»

Αυτούς που είχαν παράπονα ή έχθρα μεταξύ τους, τους συμφιλίωνε και σ’ αυτούς που βρίσκονταν σε δικαστικές διαμάχες, έδινε λύση ωφέλιμη, συμβουλεύοντάς τους να μη αδικεί ο ένας τον άλλον και να μη δίνουν μεγάλη σημασία στα παρόντα πράγματα, αλλά πιο πολύ να προτιμούν από κάθε πλούτο την εντολή του Θεού που λέγει· «οφείλεις να αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου (Ματθ. 19,19)», γιατί η αγάπη δεν κάνει κακό στον πλησίον (Ρωμ. 13,10) και αυτός που αγαπά τον αδελφό του αγαπά το Θεό.

Συμβούλευε όλους να είναι φιλόξενοι και ελεήμονες γιατί θα αξιωθούν έτσι να λυτρωθούν από τις αμαρτίες τους και θα αποθηκεύουν από τώρα τροφή για τη μέλλουσα ζωή. Ο μακάριος συμπονούσε και σπλαχνιζόταν όλους. Έτσι όποιος τυχόν καταπιεζόταν από άρχοντα η από φοροεισπράκτορα ή από κάποιον άλλον, πήγαινε προς τον Όσιο και ανέθετε σ’ αυτόν την υπόθεση.

Ύστερα ο μακάριος ενεργούσε σύμφωνα με τη Γραφή που λέγει· «Ελευθερώστε το φτωχό και τον άπορο, και από τα χέρια αμαρτωλού λυτρώστε τον (Ψαλμ. 81,4)».

Επιπλέον επεδίωκε να μιμείται τη δικαιοσύνη του Ιώβ που είπε· «Γλίτωσα φτωχό από τα χέρια του δυνατού, και βοήθησα ορφανό που δεν είχε βοήθεια, και τον τράβηξα και τον γλίτωσα μέσα από τα δόντια του άδικου (Ιώβ 29,12)» και γιαυτό έστελνε με αδελφούς συμβουλευτική επιστολή ή ευλογία σ’ αυτόν που έκαμνε την αδικία και ελευθέρωνε τον αδικούμενο από την τιμωρία. Έτσι του έδιωχνε τη θλίψη, αλλά και έπειθε τον άδικο να σταματήσει την αδικία επιτυγχάνοντας έτσι τη σωτηρία του.

Όταν πάλι συνέβαινε να περάσουν από εκεί στρατιώτες ή μερικοί άρχοντες ή αξιωματικοί, και έφταναν σε χωριά πάνω στο δρόμο που ήταν πιο φτωχά, έστελνε ο Όσιος παράκληση για να μη τα φορολογήσουν και αμέσως έφευγαν από εκεί. Εν αν βέβαια βράδυαζε και δεν είχαν πού να πάνε, τότε περνούσαν με δικά τους έξοδα, επειδή σεβόντουσαν τον Όσιο και ποτέ δεν παράκουσαν, γιατί ο καθένας ενδιαφερόταν να έχει την ευχή του.

Η μνήμη του τιμάται στις 22 Απριλίου.

Απόσπασμα από το βιβλίο ο «Άγιος Θεόδωρος ο Συκεώτης» των εκδόσεων το Περιβόλι της Παναγίας. Πρόλογος Αρχ. Αιμιλιανός, Ηγούμενος Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας Αγίου Όρους. Μετάφραση Λεωνίδας Χαριτίδης (φιλόλογος).