Νεομάρτυς Γεώργιος ο εξ Εφέσου, Το μαρτυρικό του σώμα ακτινοβολούσε και με φως θαυμάσιο αστραποβολούσε!

Ο Νεομάρτυρας, άγιος Γεώργιος ο εξ Εφέσου † 1801. (Εικόνα του Κωνσταντίνου Ρασιά).

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Άγιος Αθανάσιος ο Πάριος, Μαρτύριο του αγίου νεομάρτυρα Γεωργίου του εξ Εφέσου
(απόσπασμα)

Την δε νύκτα εκείνην [μετά τον αποκεφαλισμό του αγίου Γεωργίου του εξ Εφέσου], οπού εξημέρωνε το Σάββατον πολλοί άνθρωποι, όχι μόνον Χριστιανοί αλλά και ασεβείς, έβλεπαν το μαρτυρικόν εκείνο σώμα, οπού ακτινοβολούσε, και με φως θαυμάσιον εξήστραπτε, και το φως εκείνο ομοίως εφαίνετο και εις το μαρτυρικόν του αίμα, όσον διάστημα εκράτει, με το να ήτον ο τόπος κατηφορικός και λιθόστρωτος.

Γενομένης ημέρας του Σαββάτου, το θαύμα εδημοσιεύθη [έγινε γνωστό κοινοποιήθηκε], και ο κριτής ευθύς επρόσταξε δύο χαμάληδες, και εσήκωσαν εκείθεν το άγιον λείψανον και μερικοί Χριστιανοί πηγαίνοντες έξω μακράν από την χώραν το έφεραν και το έθαψαν εις το μνήμα του αγίου μάρτυρος Πολυδώρου [ο Νεομάρτυρας Άγιος Πολύδωρος από την Κύπρο ο οποίος μαρτύρησε στην Έφεσο].

Εν όσω δε το μνήμα εσκάπτετο, οι Χριστιανοί πλησίον γενόμενοι, άλλοι έκοπτον τας τρίχας της κεφαλής του, άλλοι κατέκοπτον το αιματωμένον του φόρεμα, λέγοντες προς τους τούρκους, πως ενεργούν εις τον παροξυσμόν [στον υψηλό πυρετό], ώστε οπού και ένας από αυτούς, επήρεν ένα κομμάτι διά τον αδελφόν του οπού εθερμαίνετο.

Επροξένησε λοιπόν και το παρόν μαρτύριον, εις μεν τους εναντίους καταισχύνην αθεράπευτον, εις δε τους ευσεβείς χαράν και ευφροσύνην ανείκαστον εις δόξαν του παντοδυνάμου Θεού ημών. Ούτως εδόξασε τον Θεόν, ο θείος Γεώργιος με τους υπέρ φύσιν αγώνας του μαρτυρίου του και ο Θεός αντεδόξασεν αυτόν, με τα παράδοξα θαύματα της θείας παντοδυναμίας Του.

Μετά γαρ παρέλευσιν ολίγου καιρού, κάποιος Νικόλαος Καρπάθιος έπασχεν ημέρας πολλάς από ένα πόνον σφοδρόν εις την κοιλίαν και αφού εμεταχειρίσθη πολλά και διάφορα ιατρικά, και καμμίαν θεραπείαν δεν ηύρεν, απελπισθείς από ανθρωπίνην βοήθειαν, επρόστρεξεν εις την πρεσβείαν του μάρτυρος, και πηγαίνοντας μετά βίας πολλής εις τον τάφον του, επρόσπεσεν εις αυτόν μετ’ ευλαβείας πολλής και συντριβής καρδίας, και μετά δακρύων επεκαλέσθη τον άγιον εις βοήθειαν.

Την νύκτα εκείνην βλέπει εις το όραμά του τον άγιον Γεώργιον ενδεδυμένον με ένα φόρεμα όμοιον με του αγίου Παντελεήμονος και του λέγει· Νικόλαε τι ζητείς; και με μίαν βέργαν οπού εκράτει εις τας χείρας τον έγγισεν εις την κοιλίαν εκεί οπού είχε τον πόνον· και, ω του θαύματος! παρευθύς έπαυσεν ο πόνος και ο ασθενής ευρέθη όλος υγιής δοξάζων τον Θεόν, και ευχαριστών τον άγιον, ου ταις πρεσβείαις λυτρωθείημεν και ημείς από πάσης επηρείας και αξιωθείημεν της βασιλείας των ουρανών. Αμήν.

Από τον «Συναξαριστή Νεομαρτύρων (1400-1900)» των εκδόσεων Ορθόδοξος Κυψέλη.