Άγιος Πέτρος Αρχιεπίσκοπος Άργους, Ο διαρκής χορτασμός του λαού από ένα πιθάρι με λίγο αλεύρι

Άγιος Πέτρος Αρχιεπίσκοπος Άργους και Ναυπλίου ο θαυματουργός.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Εκείνο όμως το οποίον καθίστα ακόμη περισσότερον αγαπητόν τον Άγιον [τον άγιο Πέτρο Αρχιεπίσκοπο Άργους και Ναυπλίου] και έκαμνε βαθύτερον τον προς αυτον σεβασμόν των Χριστιανών ήτο ο διακαής αυτού ζήλος διά την λύτρωσιν των υπό των πειρατών αιχμαλωτιζομένων Χριστιανών, ως και η προθυμία μετά της οποίας διέτρεχε τας πόλεις και τα φρούρια βοηθών και παρηγορών τους ευρισκομένους εις ανάγκην.

Τοιούτος λοιπόν αναδειχθείς ο Άγιος, ηξιώθη και του προορατικού χαρίσματος και της δυνάμεως του να τελή θαύματα, ώστε πολλά γεγονότα προεγνώρισε και προείπεν, άτινα και πράγματι συνέβησαν εις καιρούς υπ’ αυτού προσδιορισθέντας.

Ολίγα δε εκ των πολλών θαυμάτων, όσα ετέλει εν ονόματι του Σωτήρος, αναφερόμενα ενταύθα θέλουσιν αποδείξει εις ημάς οποίαν και οπόσην παρρησίαν απέκτησε προς τον ποιούντα μεγάλα και θαυμαστά, ένδοξα και εξαίσια.

Μέγας και ισχυρός λιμός ενέσκηψέ ποτε εις την πόλιν των Αργείων και τα πέριξ ταύτης, το δε πλήθος του λαού έτρεχον αθρόοι προς τον Άγιον ζητούντες άρτον.

Ο δε Άγιος, αφού πάσαν την περιουσίαν αυτού κατηνάλωσεν ίνα βοηθήση τούτους και ουδέν άλλο απέμενεν εις αυτόν εκτός ενός πίθου αλεύρου και η εν τη καρδία ακράδαντος αυτού προς τον Θεόν πίστις, κατ’ εκείνην την περίστασιν του λιμοκτονούντος λαού, επεκαλέσθη την θείαν αρωγήν και, ω του θαύματος!

Το εις τον πίθον εκείνον ολίγον άλευρον μετεβλήθη εις ακένωτον και ανεξάντλητον πηγήν, ως η υδρία της επί Ηλιού του Θεσβίτου χήρας και εξήρκεσε προς διατροφήν των πεινώντων έως ότου παρήλθεν η θεομηνία του λιμού.

Από τον «Μέγα Συναξαριστή της Ορθοδόξου Εκκλησίας», μήνας Μαΐος, τόμος ε’.