Ζιζέλ

Μοναχοκόρη η Λυδία του Παντελή Αθανασούλα, ιδιοκτήτη του μεγαλύτερου φούρνου της Σμύρνης, με τα πιο όμορφα και μοσχομυρωδάτα ψωμιά, κρουασάν, κουλούρια και ό,τι άλλο βάνει ο νους σας. Από τα ξημερώματα, ένα τσούρμο από παιδιά με ποδήλατα περίμεναν να παραλάβουν τις φρεσκοψημένες λιχουδιές για να τις μοιράσουν σε όλα τα Ευρωπαϊκά προξενεία και στα πιο αριστοκρατικά σπίτια που τα τροφοδοτούσε κατ΄ αποκλειστικότητα.

Η Λυδία μεγάλωσε μέσα στις αρωματισμένες ζύμες και συχνά, περισσότερο από διασκέδαση, πήγαινε να πλάσει κουλουράκια στο εργαστήρι της επιχείρησης. Την καρδιά της όμως την κέρδισε ο χορός. Από παιδάκι έκανε μπαλέτο στην πιο γνωστή σχολή χορού της πόλης και μόλις στα 14 της ήταν από τις πρώτες μπαλαρίνες σε ιδιωτικές και δημόσιες παραστάσεις με μεγάλες ορχήστρες από την Κωνσταντινούπολη, την Ελλάδα και την Ευρώπη. Μα ο μεγάλος της θρίαμβος ήταν όταν χόρεψε Ζιζέλ στην κεντρική σκηνή του θεάτρου της Σμύρνης, μπροστά στους ανώτατους Έλληνες αξιωματικούς, τον Φλεβάρη του ΄22.

Οι μυρωδάτες αναμνήσεις όμως καταχωνιάστηκαν κάτω από τις μυρωδιές της καταστροφής. Προσφυγάκι πια στην Ελλάδα, κάθε φορά που θα σκεφτόταν τη Σμύρνη, η ψυχή της θα γέμιζε κάπνα και φρίκη.

Ο φούρνος κοντά στον καταυλισμό των προσφύγων στην Καισαριανή ζήτησε κάποια στιγμή μία εργάτρια για το εργαστήριο. Πήραν τελικά τη Λυδία που εύκολα κατάλαβαν πως κάτι ήξερε από πλάσιμο και ψήσιμο.

Όταν τα κουλουράκια παίρναν το σχήμα τους και είχε μείνει λίγη ζύμη, η Λυδία τους έδινε το σχήμα των παιδικών της αναμνήσεων. Τα λίγα κουλουράκια στο τέλος έπαιρναν μορφές από μικρές χορεύτριες, που, όταν βγαίναν απ΄ το φούρνο, γίνονταν ανάρπαστες ανάμεσα στις εργάτριες. Οι ζυμωτές χορευτριούλες κάποτε βγήκαν και στη βιτρίνα. Και, πού να στα λέω! Πρώτα αυτές πουλιόντουσαν κι ύστερα τ΄ αλλά κουλούρια. Να ΄ταν το μαύρο σουσάμι; Νά ΄ταν η μαστίχα; Ή μήπως ο πόνος ο βουβός και ζυμωμένος, από μία γλυκιά ζωή που δεν θα την ξαναζούσε ποτέ; Ποιος να ξέρει;

Ο χρόνος πέρασε και όταν ο φούρνος έμεινε στα χέρια της Λυδίας, η ταμπέλα άλλαξε. Έγινε «Αρτοποιείο Ζαχαροπλαστείο ΖΙΖΕΛ». Και έτσι είναι μέχρι σήμερα.