Ο νους, όταν κατανικήσει το σαρκικό φρόνημα, μπορεί να γεύεται χωρίς κίνδυνο πλάνης την παρηγοριά του Αγίου Πνεύματος!

Όσιος Διάδοχος Επίσκοπος Φωτικής.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Η φυσική αίσθηση της ψυχής είναι μία, όπως μας διδάσκει το άγιο και φιλάνθρωπο Πνεύμα του Θεού, ενώ οι αισθήσεις του σώματος είναι πέντε, ανάλογες με τις σωματικές μας ανάγκες.

Αλλά κι αυτή η μία αίσθηση διαιρείται ανάλογα με τις κινήσεις της ψυχής, λόγω του ξεπεσμού του νου από την παρακοή των πρωτοπλάστων.

Γι’ αυτό, από τη μια πλευρά η ψυχή ακολουθεί το εμπαθές μέρος της αισθήσεως, οπότε αισθανόμαστε ευχαρίστηση για τα καλά του βίου, όταν όμως είμαστε σώφρονες, η ψυχή συχνά θέλγεται από τη λογική και νοερή κίνηση της αισθήσεως, οπότε ο νους μας επιθυμεί να τρέχει προς τα ουράνια κάλλη.

Av λοιπόν συνηθίσουμε να καταφρονούμε τα καλά του κόσμου, θα μπορέσουμε να ενώσουμε τη γήινη όρεξη της ψυχής με τη λογική και νοερή της διάθεση, με τη βοήθεια που δίνει η παρουσία του Αγίου Πνεύματος μέσα μας.

Γιατί αν η θεότητά Του δεν καταφωτίσει με τις ενέργειές Του τα βάθη της ψυχής μας, δεν θα μπορέσουμε να γευθούμε το αγαθό με αδιαίρετη αίσθηση, δηλαδή με ολόκληρη την ψυχική μας διάθεση.

Αίσθηση του νου είναι η ικανότητά του να διακρίνει με ακρίβεια όσα εξετάζει.

Όταν έχουμε υγιή τη σωματική αίσθηση της γεύσεως, διακρίνουμε αλάθητα τα καλά από τα άνοστα φαγητά και ορεγόμαστε τα καλά.

Έτσι και ο νους μας, όταν είναι υγιής και αρχίσει να κινείται χωρίς καμιά μέριμνα, τότε μπορεί να αισθάνεται πλουσιοπάροχα τη θεϊκή παρηγοριά και να μην παρασύρεται ποτέ από παρηγοριές δαιμονικές.

Το σώμα, όταν γεύεται νόστιμες γήινες τροφές, διατηρεί την εμπειρία της γεύσεως χωρίς να σφάλλει.

Έτσι και ο νους, όταν κατανικήσει το σαρκικό φρόνημα, μπορεί να γεύεται χωρίς κίνδυνο πλάνης την παρηγοριά του Αγίου Πνεύματος, όπως λέει η Γραφή:
«Γεύσασθε και ίδετε ότι χρηστός ο Κύριος» (Ψαλμ. 33:9).

Ακόμα, (μπορεί ο νους) με την ενέργεια της αγάπης να έχει αλησμόνητη την ανάμνηση αυτής της γεύσεως, για να διακρίνει αλάθητα όσα δοκιμάζει, σύμφωνα με τα λόγια του αγίου αποστόλου Παύλου:
«Και τούτο προσεύχομαι, ίνα η αγάπη υμών έτι μάλλον και μάλλον περισσεύη εν επιγνώσει και πάση αισθήσει, εις το δοκιμάζειν υμάς τα διαφέροντα» (Φιλιπ. 1:9-10).

[Ακόμη δε προσεύχομαι και δια τούτο· η αγάπη σας προς τον Θεόν και μεταξύ σας να αυξάνη και να πλεονάζη με πλήρη και καθαράν γνώσιν της αληθείας, με κατανόησιν και σύνεσιν, ώστε να ερευνάτε και να διακρίνετε ορθώς τα συμφέροντα και τα άριστα].

Από τον «Μικρό Ευεργετινό» της Ιεράς Μονής Παρακλήτου.