Ο Ακάθιστος Ύμνος είναι ένα έργο ολοκληρωμένο και αφιερωμένο στην Ανύμφευτη Νύμφη και Θεοτόκο Μαρία. Κατά την Μ. Τεσσαρακοστή ψάλλεται τμηματικά σε τέσσερις στάσεις και ολοκληρωμένα την Παρασκευή της Ε΄Εβδομάδος των Νηστειών.
Τοιχογραφία Ι.Μ.Πεντέλης, 17ος αι.
Πρόκειται για ύμνο της πρώιμης εκκλησιαστικής ποιήσεως με τον όρο Κονδάκιον. Αποτελείται από τρεις έως και πενήντα στροφές μερικές φορές, όμοιες μεταξύ τους ως προς τον ρυθμό που ονομάζονται οίκοι. Στον Ακάθιστο οι Οίκοι είναι δεκατέσσερις, ενω προηγείται των οίκων προοίμιο, συγκεκριμένα στον Ακάθιστο το προοίμιο είναι το «Τη Υπερμάχω».
Στις γνωστές μας ακολουθίες αυτό που έχει μουσική επένδυση είναι μόνο ο Κανόνας, ενώ οι οίκοι εκφωνούνται. Ο ασματικός κανόνας ξεκινά με το τροπάριο «Χριστού βίβλον έμψυχον» ποίημα του Αγίου Ιωσήφ του Υμνογράφου βασισμένο στους ειρμούς του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού «Ανοίξω το στόμα μου». Το Κοντάκιο σχηματίζει την ακροστιχίδα «Χαράς δοχείον, σοι πρέπει χαίρειν μόνη».
Από τον αριστουργηματικό και λαοφιλή κανόνα θα ακούσουμε τους Πρωτοψάλτες Ιωάννη Αρβανίτη και Γιώργο Μπιλάλη να ψάλουν την πρώτη ωδή. Η ηχογράφηση προέρχεται από τον ψηφιακό δίσκο «Τη Βασιλίδι Μητρί», εκδόσεις Μελωδικό Καράβι.
Ήχος Τέταρτος λέγετος
