Τα τροπάρια της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου άλλοτε τονίζουν τον τρόμο και το δέος των Αποστόλων, τους οποίους παρουσιάζουν να δακρύζουν, και άλλοτε τονίζουν τη χαρά τους, που την εκδηλώνουν με ψαλμοὺς καὶ ύμνους π.χ. στα αποσπάσματα «Ὅτε ἡ μετάστασις τοῦ ἀχράντου σου σκήνους ηὐτρεπίζετο, τότε οἱ Ἀπόστολοι περικυκλοῦντες τὴν κλίνην τρόμω ἐώρων σε» (Στιχηρὸ ἰδιόμελο ὄρθρου). «…Καὶ τὸ ζωαρχικὸν καὶ θεοδόχον σου σῶμα κηδεύσαντες ἔχαιρον, πανύμνητε» (Δοξαστικὸ ἀποστίχων Ἑσπερινοῦ).
Στην κατανόηση του εορτολογικού περιεχομένου της εορτής και στο «χαροποιόν πένθος» των ύμνων της Κοιμήσεως της Θεοτόκου μας εισάγει ο αρχιμ. Νεκτάριος Πάρης, ακαδημαικός δάσκαλος της ψαλτικής τέχνης, ερμηνεύοντας ύμνους της εορτής.
