Page 3 - aslanidis-diastromatosi

η ανώτερη, η μεσαία και η κατώτερη. Η ιουδαϊκή κοινωνία εμφάνιζε

ολιγαρχικές, δημοκρατικές και μοναρχικές τάσεις σε όλη την περίοδο της

3
ιστορία της . Οι τάσεις αυτές πολλές φορές συνυπήρχαν και

λειτουργούσαν μαζί δημιουργώντας ένα πολιτικό ψηφιδωτό.
Η ανώτερη τάξη χωριζόταν σε άλλες επιμέρους τάξεις που στην

κορυφή της υπήρχε ο ηγεμόνας, ο οποίος αποτελούσε από μόνος του μια

πολιτικό όργανο της Ρώμης. Στην τάξη αυτή ανήκαν όσων η αξία της περιουσίας τους
ισοδυναμούσε το λιγότερο με 250.000 δηνάρια και πρακτικά λάμβαναν μια από τις κύριες

αρχές της Ρώμης που αυτή ήταν ή του κοσμήτοροςή του πραιτόρου ή του προξένου
(quaestor, praetor, consul). Η επόμενη τάξη ήταν αρκετά μεγαλύτερη και ονομαζόταν

ιππικό/ιπποτικό τάγμα (EquestrianOrder). Σε αυτή την τάξη ανήκαν όσων η περιουσία ήταν
σε σύνολο το λιγότερο 100.00 δηνάρια. Η ονομασία προερχόταν από τα παλιά χρόνια της
Ρώμης, όπου έτσι ονομάζονταν όσοι μπορούσαν με την οικονομική τους δυνατότητα να

συντηρήσουν και να έχουν μαζί τους άλογο για τον πόλεμο. Η κοινωνική κινητικότητα
μεταξύ των δύο τάξεων ήταν δυνατή και έτσι δεν ήταν απίστευτο κάποιος Ρωμαίος από την

τάξη του ιππικού να γινόταν μέλος της Συγκλήτου. Η επόμενη τάξη ήταν οι αριστοκράτες του
δήμου (MunicipalAristocracies). Σε αυτή την τάξη ανήκαν οι πλούσιοι και ήταν σε
συγκεκριμένο αριθμό σε κάθε πόλη. Η τάξη αλλιώς λεγόταν τάξη των Δεκουρίων. Όσοι δεν

ανήκαν στις παραπάνω τάξεις ονομάζονταν πληβείοι. Οι πληβείοι ήταν ο απλός λαός, ήταν
ελεύθεροι και αποτελούσαν τους πολίτες της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Όταν ο Τιβέριος
μετέφερε όλα τα ψηφίσματα να διεξάγονται από την Σύγκλητο, ο ρόλος των πληβείων στην

κοινωνία χάθηκε. Οι απελεύθεροι έπαιζαν σημαντικό ρόλο στην ρωμαϊκή κοινωνία. Οι
απελεύθεροι που κατοικούσαν στην Ρώμη και ελευθερώνονταν από τον πολίτη που τους είχε,
γίνονταν και αυτοί Ρωμαίοι πολίτες, ενώ μπορούσαν να συνεχίσουν να δουλεύουν στο σπίτι

αυτού που τους είχε ή να ξεκινήσουν μια δικιά τους επιχείρηση. Τέλος, η κατώτερη τάξη
ήταν οι δούλοι, οι οποίοι ήταν βασικό στοιχείο της ρωμαϊκής και της αρχαίας κοινωνίας

γενικότερα. Ήταν αυτοί που έκαναν όλες τις χειρώνακτες δουλειές και λέγετε ότι ένας στους
πέντε κατοίκους της Ρώμης ήταν δούλος. Ferguson, Backgrounds of early Christianity (Grand
Rapids, Mich.: William B. Eerdmans Pub., 2003).Σελ. 53-56. Και Φιλιππίδης, Ιστορία της

εποχής της Καινής Διαθήκης : εξ απόψεως παγκοσμίου και πανθρησκειακής (Αθήναι: [χ.ό.],
1958).Σελ. 264-267.
3 Ferguson, Backgrounds of early Christianity.Σελ. 536.

2