Page 4 - kotsopoulou-thaumata
P. 4

Ορθόδοξες πνευματικές εμπειρίες και θαύματα



               Ξεκινάμε  λοιπόν,  με  ορισμένα  θαύματα  και  εμπειρίες,  οι  οποίες  μαρτυρούνται  από
               περισσότερα  από  ένα  άτομα,  τα  οποία  είτε  δεν  γνωρίζονται  μεταξύ  τους  είτε  έζησαν  σε
               διαφορετικές εποχές και τοποθεσίες. Πρώτο γεγονός είναι εκείνο που συνέβη στις 23 Ιουνίου
               1959 στο χωριό Θέρμη της Λέσβου, όταν ανακαλύφθηκε ένας τάφος με τα οστά αγνώστων
               προσώπων, από τον εργάτη Δούκα Τσολάκη, ο οποίος αν και άπιστος, είδε τον Άγιο Ραφαήλ
               κοντά στον ναό που βρέθηκαν τα οστά. Τον ίδιο Άγιο είδε και  η γυναίκα του Μαρία και
               «έκτοτε,  ο  άγιος  εμφανίστηκε  πολλές  φορές  στον  ύπνο  και  στο  ξύπνιο,  στην  σύζυγο  του
               ιδιοκτήτη του χωραφιού και σε άλλες ευλαβείς γυναίκες του χωριού, καθώς και σε παιδιά και
               σε  ώριμους  άνδρες,  χωρίς  να  υπάρξει  προσυνεννόηση  μεταξύ  των  προσώπων  αυτών».
               Εμφανίστηκε  και  σε  άλλους,  ανακαλύπτοντας  το  όνομά  του,  τους  Συναθλητές  υου  και
               επακριβώς το μαρτύριό του, και οι ιστορίες όλων συμφωνούσαν απόλυτα μεταξύ τους. [5]

               Ένα  όμοιο  θαύμα  με  αυτό,  είναι  εκείνο  που  έλαβε  χώρα  στην  Ξυνιάδα  Δομοκού,  με  την
               εμφάνιση της Παναγίας σε ένα 8χρονο παιδί. Το 1954 η Θεοτόκος εμφανίστηκε στον μικρό
               Θανάση την Τρίτη του Πάσχα και του υπέδειξε σε ποιο σημείο ήταν θαμμένη η εικόνα Της.
               Την Παναγία την έβλεπε μόνο το αγόρι κι έτσι οι συγχωριανοί του δεν το πίστεψαν. Μετά
               από  8  χρόνια,  στις  21  Ιουνίου  1962,  έγιναν  τελικά  οι  ανασκαφές  στο  σημείο  που  είχε
               υποδείξει το μικρό αγόρι και βρέθηκε η εικόνα της Θεοτόκου. Στο σημείο εκείνο χτίστηκε η
               Μονή της Παναγίας Ελεούσας, ηγούμενος της οποίας υπήρξε το παιδί που είδε την Παναγία,
               ο ιερομόναχος Αθανάσιος. [6]

               Κατόπιν  έχουμε  το  θαύμα  της  εμπειρίας  του  Ακτίστου  Φωτός,  όπως  έχει  μαρτυρηθεί  και
               καταγραφεί από πολλούς Αγίους διαχρονικά. Χαρακτηριστικά αναφέρονται οι Άγιοι Συμεών
               ο  νέος  Θεολόγος  και  Γρηγόριος  ο  Παλαμάς,  οι  οποίοι  είχαν  την  εμπειρία  του  Ακτίστου
               Φωτός,  αλλά  και  ο  γέρων  Σωφρόνιος  του  Έσσεξ,  ο  οποίος  έζησε  και  έδρασε  τον
               προηγούμενο αιώνα. Όλοι τους αναφέρουν χαρακτηριστικά πως το Φως εκείνο είναι άυλο,
               πως  δεν  μπορούν  να  το  περιγράψουν  επακριβώς  με  λόγια  και  ότι  η  επίσκεψή  Του  στον
               άνθρωπο είναι ουσιαστικά η επίσκεψη του Θεού, κατά την οποία ο άνθρωπος μένει μέσα στο
               Φως. Η πνευματική εμπειρία που βιώνουν λοιπόν, είναι παρόμοια σε όλους του Αγίους, όμως
               πολλές  φορές  γίνεται  φανερή  και  σε  άλλα  άτομα.  Λέγεται  πως  ο  Άγιος  Γρηγόριος  ο
               Παλαμάς,  όταν  προσευχόταν  το  βράδυ,  από  το  καλύβι  του  έβγαινε  ένα  φως,  το  οποίο
               μπορούσε να γίνει φανερό σε πολλούς. [7] Αυτό μας θυμίζει την εμπειρία που έζησε ένας
               Ρώσος προσκυνητής, ο Μοτοβίλωφ, κοντά στο Άγιο Σεραφείμ του Σάρωφ, όταν σε διάλογο
               που  είχε  μαζί  του,  ξαφνικά  τον  είδε  μέσα  σε  φως.  [8]  Όμως,  η  ίδια  αυτή  εμπειρία
               καταγράφεται  και  στις  μέρες  μας.  Ο  π.  Θεμιστοκλής  Χριστοδούλου,  εφημέριος  του  Ι.Ν.
               Αγίου Ελευθερίου Αχαρνών, καταθέτει μία εμπειρία που είχε με τον παπά Φώτη Λαυριώτη
               της Λέσβου. Όπως αναφέρει λοιπόν, όταν κάποτε τον είχε φιλοξενήσει στο σπίτι του, πήγε το
               βράδυ από το δωμάτιό του για να παρακολουθήσει τον τρόπο με τον οποίο θα περνούσε την
               νύχτα του. Τότε τον είδε λουσμένο μέσα σε ένα φως, γεγονός που τον έκανε να φοβηθεί και


                                                            3
   1   2   3   4   5   6   7   8   9