Page 6 - milenkovits-palamas
P. 6

στη  Δύση  στις  αρχές  του  1339,  και  η  τρίτη  της  συγκλήσεως  συνόδου  στην
                                               2
               Κωνσταντινούπολη το 1341 [2].

                       Η παρούσα μελέτη διαρθρώνεται σε τέσσερα κεφάλαια. Στο πρώτο κεφάλαιο
               αναφέρονται  στοιχεία  του  βίου  του  αγίου  Γρηγορίου  του  Παλαμά,  ο  οποίος


               διέπρεψε στην ερημική άσκηση, διακρίθηκε ως Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης για
               τα  πλούσια  ποιμαντικά  του  προσόντα,  αποδείχθηκε  έξοχος  θεολόγος  και


               αναδείχθηκε απαράμιλλος υπερασπιστής της ορθόδοξης πίστης, καθώς έγραψε τις

               περίφημες  τριάδες  στη  διαμάχη  που  ξέσπασε  με  τον  Βαρλαάμ  Καλαβρό.  Στο

               δεύτερο κεφάλαιο αναλύουμε την πρώτη τριάδα που είναι και η πρώτη επιστολή ως

               απάντηση που δίνει ο Παλαμάς στον μοναχό. Ο Βαρλαάμ ισχυριζόταν πως χωρίς

               παιδεία  και  φιλοσοφία  η  αγιότητα  ή  κάποια  ηθική  αρετή  δεν  αρκούν  για  την

               απαλλαγή από την άγνοια. Ο Παλαμάς δεν είναι αντίθετος με την ενασχόληση με

               τη φιλοσοφία, θεωρεί πως η φιλοσοφία είναι χρήσιμη, πως γυμνάζει και ανοίγει τους

               οφθαλμούς  της  ψυχής,  αλλά  αρκεί  να  μην  εμποδίζει  την  επίδοση  στην  αληθινή

               γνώση, την είσοδο στην ψύχη, το φόβο του Θεού. Στο τρίτο κεφάλαιο αναλύουμε

               τη  δεύτερη  τριάδα  η  οποία  είναι  αφιερωμένη  στη  Θέωση  κατά  Χριστόν.

               Συγκεκριμένα στην παιδεία, «στους λόγους», στην προσευχή και στο ιερό φως. Στο

               τέταρτο και τελευταίο κεφάλαιο περιγράφουμε την τρίτη τριάδα η οποία κάνει λόγο

               για την θεία ουσία και τις ενέργειες του Θεού. Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ομιλεί

               για  την  μέθεξη  της  θεότητας,  επεξεργάζεται  λεπτομερέστερα  τα  σχετικά  με  την

               διάκριση, την ουσία και την ενέργεια. Ομιλεί για άναρχες δυνάμεις του Θεού όπως

               την προνοητική και προγνωστική δύναμη. Τέλος, παρατίθενται τα συμπεράσματα

               της μελέτης και ακολουθούν οι πηγές που χρησιμοποιήθηκαν.




               2  Υπέρ των ιερώς ησυχαζόντων σ. 7.

                                                              5
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11