Page 15 - papastavrou-oikologia

έκανε αναφορά στα οικολογικά και φυσικά όρια στην βιομηχανική ανάπτυξη, στην ραγδαία

ανάπτυξη του ανθρώπινου πληθυσμού και στην εξάντληση των μη ανανεώσιμων φυσικών
πόρων, καταστάσεις οι οποίες θα έφερναν ανεπανόρθωτες ζημίες στο ανθρώπινο είδος αλλά και

21
τον πλανήτη.

Άξιο αναφοράς είναι οι Διεθνείς οικολογικές κινήσεις για την προστασία του περιβάλλοντος
το 1913 με την Α΄ διεθνή συνάντηση για την προστασία της φύσης στη Βέρνη και το 1923 στο

η
Παρίσι. Σταθμός για την εξέλιξη του οικολογικού κινήματος στάθηκε η 22 Απριλίου του 1970,
η οποία ανακηρύχθηκε η «πρώτη μέρα της γης» στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.

Με την ραγδαία εξέλιξη που γνώρισαν τα οικολογικά κινήματα σταδιακά αρχίζουν να κάνουν

την εμφάνιση τους τα πρώτα «Πράσινα κόμματα», τα οποία ιδρύονται στη Νέα Ζηλανδία το
1972 αλλά και στην Μεγάλη Βρετανία το 1973. Σημαντικότερο όλων είναι η ίδρυση της

ο
ευρωπαϊκής ομοσπονδίας πράσινων κομμάτων το 1993, καθώς με το 4 συνέδριο τους στις 20
με 22 Φεβρουαρίου του 2004 στη Ρώμη, ιδρύεται το ευρωπαϊκό πράσινο κόμμα, το οποίο
22
ενεργεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Εν κατακλείδι με την συνεχή ανάπτυξη και εξέλιξη των οικολογικών κινημάτων παγκοσμίως,

ο άνθρωπος λαμβάνει την κατάλληλη γνώση και περιβαλλοντική παιδεία μέσω της ενημέρωσης
αλλά και της ενεργής συμμετοχής του σε οικολογικές δράσεις. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να

ευαισθητοποιείται σε θέματα που αφορούν τη φύση και το περιβάλλον, κομμάτι του οποίου
αποτελεί και ο ίδιος. Έτσι επιτυγχάνεται μια ισορροπία μεταξύ του ανθρώπου και του

οικοσυστήματος στο οποίο ανήκει και οφείλει να σέβεται, να προστατεύει και να διατηρεί.

21 Στο ίδιο, σελ. 191
22 Λεωνίδας Μανιάτης, «Το χρονικό του οικολογικού κινήματος», http:// http://www.oikologos.gr (Ημ.
Ανάκτησης 11 Οκτωβρίου 2017)

15