Page 17 - stylianidou-astheneis

Ωστόσο, τα περισσότερα είδη καρκίνου μπορούν να θεραπευτούν πλέον, ειδικά αν η

διάγνωση και η θεραπεία γίνουν έγκαιρα. Για το λόγο αυτό οι ασθενείς πρέπει στις
πρώτες ενδείξεις, να επισκέπτονται το γιατρό τους ή, ακόμη καλύτερα, να προβαίνουν

σε προληπτικό έλεγχο. Σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, το
30% - 50% των περιστατικών με καρκίνο, θα μπορούσε να είχε προληφθεί. Γι’ αυτό

ακριβώς και όλη η ιατρική κοινότητα δεν παύει να διακηρύσσει ότι η πρόληψη σώζει
ζωές. (Comer, Bailey, 2009).

Πίνακας 1. Οι διαφορές των καλοηθών από τους κακοήθεις όγκους. (Σαχίνη 2004,
Αθανάτου 2002).

Διαφορές μεταξύ καλοηθών και κακοηθών νεοπλασμάτων:

Καλοήθη Κακοήθη
1. Αποτελούνται από κύτταρα ώριμα. 1. Αποτελούνται από κύτταρα άωρα

2. Είναι περιγραμμένα και 2. Δεν είναι περιγραμμένα και δεν

περιβάλλονται από κάψα. περιβάλλονται από κάψα
3. Αναπτύσσονται με αργό ρυθμό. 3. Αναπτύσσονται με ταχύ ρυθμό.

4. Δεν διηθούν τους γειτονικούς ιστούς. 4. Διηθούν τους γειτονικούς ιστούς.

5. Παραμένουν εντοπισμένα στην 5. Κάνουν μεταστάσεις.
περιοχή που αναπτύχθηκαν, (δηλ. δεν

κάνουν μεταστάσεις).

6. Δημιουργούν τοπικά προβλήματα 6. Επηρεάζουν την γενική κατάσταση
λόγω εξάσκησης πίεσης στους ιστούς. του οργανισμού

7. Δεν υποτροπιάζουν μετά την 7. Υποτροπιάζουν συχνά.

χειρουργική αφαίρεση τους.

2. Ιστορική αναδρομή.
Ο καρκίνος απασχολεί την ανθρωπότητα σχεδόν από την αρχή της ιστορίας της.

Αναφορές γι’ αυτόν συναντάμε σε ιατρικά χειρόγραφα των Αρχαίων Ελλήνων, των

Ρωμαίων, των Περσών και του Μεσαίωνα. Την ονομασία «καρκίνος» έδωσε στη νόσο
ο πατέρας της ιατρικής, Ιπποκράτης (460-377 π.Χ.), ο οποίος πρώτος αναγνώρισε τα

χαρακτηριστικά της και την παρομοίασε με την εικόνα του κάβουρα (καρκίνου).
(Αθανάτου, 2002). Χρησιμοποίησε τον όρο «καρκίνος» ή «καρκίνωμα» για τη μύτη, τον

17