Page 20 - stylianidou-astheneis

Δεν είναι εύκολο να εντοπιστεί με ακρίβεια η προέλευση του καρκίνου, καθώς

πρόκειται για ένα σύνθετο φαινόμενο και μια πολυπαραγοντική νόσο. Ωστόσο, έχουν
εντοπιστεί και κάποιοι παράγοντες που συσχετίζονται με την αιτιολογία και την

ανάπτυξη του καρκίνου, αλλά και γι’ αυτούς ακόμη δεν είναι εύκολο να αποκαλυφθεί ο
τρόπος που ενεργούν σε κάθε είδος καρκίνου. (Χανιώτης, Δημήτριος, 2004). Σύμφωνα

με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (Π.Ο.Υ.), αυτοί οι καρκινογόνοι παράγοντες
διακρίνονται σε α) επαγγελματικούς, β) ιατρογενείς και γ) γενικούς. (Χανιώτης,

Δημήτριος, 2004, Αθανάτου 2002). Οι επαγγελματικοί με τη σειρά τους διαιρούνται σε

α) φυσικούς και β) χημικούς. Στους ιατρογενείς παράγοντες ανήκουν οι α)
ακτινοβολίες και β) τα οιστρογόνα. Τέλος, στους γενικούς παράγοντες ανήκουν α) οι

γενετικοί, β) οι κληρονομικοί, γ) οι διαιτητικοί, δ) το κάπνισμα και το αλκοόλ, ε) οι

ιοί και στ) οι ορμονικοί παράγοντες. (Σαχίνη 2004, Αθανάτου 2002, Π.Ο.Υ. 2002,
Π.Ο.Υ. 2006).

3.1. Επαγγελματικοί παράγοντες.

α) Φυσικοί παράγοντες. Πρόκειται για την υπερβολική έκθεση στην υπεριώδη

ακτινοβολία του ηλίου, καθώς επίσης και στους θαλάμους τεχνητού μαυρίσματος. Η

έκθεση αυτή προκαλεί στο δέρμα πρόωρη γήρανση, αλλά και καρκινικά συμπτώματα,
όπως είναι το κακόηθες μελάνωμα και τα καρκινώματα λεπιδοειδών ή βασικών

επιθηλιακών κυττάρων. (American Institute for Cancer Research 2006).
β) Χημικοί παράγοντες. Είναι χημικές ενώσεις, που αν έρθουν σε επαφή με τα

ανθρώπινα κύτταρα, προκαλούν κακοήθεις όγκους. Στο εργασιακό και το φυσικό
περιβάλλον έχει ανιχνευθεί ένας σημαντικός αριθμός καρκινογόνων χημικών ουσιών,

οι οποίες είναι νιτρώδη άλατα που προστίθενται σε διάφορες τροφές, εντομοκτόνα και

παρασιτοκτόνα που χρησιμοποιούνται στη γεωργία, ορισμένοι συμπυκνωμένοι
αρωματικοί υδρογονάνθρακες, όπως το φαινανθρένιο, νιτροζαμίνες και λακτόνες.

Επίσης, άλλες χημικές ενώσεις είναι διάφορα μεταλλικά στοιχεία όπως αμίαντος,
κάδμιο, ουράνιο, βενζόλιο, νικέλιο, σίδηρο, χρώμιο, αρσενικό και στοιχεία που

βρίσκονται στο καυσαέριο και στον καπνό των τσιγάρων (American Institute for Cancer
Research, 2006, Αθανάτου, 2002).

Το 2005 το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας των Η.Π.Α. περιέλαβε το αντιβιοτικό

χλωραμφενικόλη στις καρκινογόνες ουσίες. Η χλωραμφενικόλη χρησιμοποιήθηκε με
επιτυχία εναντίον του τύφου το 1948, όμως ενδέχεται να προκαλέσει απλασία του

20