Τσακάλι

Το χρυσό τσακάλι είναι το μοναδικό μεσαίου προς μεγάλου μεγέθους θηλαστικό που έχει υποστεί τόσο ραγδαία μείωση στην Ελλάδα. Σήμερα, θεωρείται το σπανιότερο είδος της οικογένειας των κυνοειδών στη χώρα.

Τα τσακάλια έχουν τη φήμη του ύπουλου κυνηγού, του ενοχλητικού ζώου που κλέβει κατοικίδια πρόβατα και αρνιά. Στην πραγματικότητα όμως είναι σχεδόν κατά το ήμισυ φυτοφάγα και τρέφονται με φρούτα και μούρα. Το υπόλοιπο μισό της δίαιτάς  τους, ανάλογα με την περιοχή, αποτελείται από μικρά θηλαστικά, πουλιά, αμφίβια, ερπετά, έντομα και ψοφίμια όταν υπάρχουν. Γενικά είναι ζώο που δεν είναι επίμονος κυνηγός αλλά «καιροσκόπος», και δεν προκαλεί ιδιαίτερα προβλήματα και ζημιές στην κτηνοτροφία και στην γεωργία.

Στον ελλαδικό χώρο, το τσακάλι δεν έχει καθολική εξάπλωση, καθώς δεν συναντάται στα νησιά (με εξαίρεση την Σάμο), ενώ απουσιάζει και από πολλές περιοχές της ηπειρωτικής χώρας.

Περίπου στον ένα χρόνο της ζωής του σχηματίζει σταθερά ζευγάρια και το θηλυκό γεννά (σε υπόγειες φωλιές με πυκνή βλάστηση) συνήθως 3-6 μικρά, τα οποία έχουν πολύ μικρό ποσοστό επιβίωσης.

Τα ερευνητικά προγράμματα του WWF Ελλάς δείχνουν ότι οι πληθυσμοί του τσακαλιού έχουν μειωθεί δραματικά τα τελευταία 25 χρόνια, γεγονός που καταδεικνύει ότι οι απαραίτητοι για την επιβίωσή του βιότοποι απειλούνται με ολοκληρωτική καταστροφή, με την επέκταση των αστικών περιοχών εις βάρος των φυσικών οικοτόπων και τις πυρκαγιές.

Για να ανατρέψει αυτήν την κατάσταση, το WWF Ελλάς ξεκίνησε ένα εντατικό πρόγραμμα που θα εξασφαλίσει την μακροπρόθεσμη διατήρηση του είδους στην Ελλάδα.

Το ένα κομμάτι της δουλειάς της οργάνωσης αφορά έρευνα «πεδίου», επιτόπια δηλαδή έρευνα και παρακολούθηση των ζώων, έτσι ώστε να διαπιστωθούν οι ακριβείς αιτίες της μείωσης του πληθυσμού τους. Το άλλο κομμάτι έχει να κάνει με την βελτίωση της δημόσιας εικόνας του ζώου, κάτι που θα διευκολύνει και την εφαρμογή των κατάλληλων μέτρων για την προστασία του.