Βλαστοκύτταρα κατά των συνεπειών του εμφράγματος

Μία νέα θεραπευτική μέθοδο αναπτύσσει το Ινστιτούτο Κυτταρικής Θεραπείας και Ανοσολογίας Frauenhofer (IZI) για να αντιμετωπίσει την παράλυση και τις διαταραχές στην ομιλία και την όραση που προκαλεί το έμφραγμα

Τα περιστατικά εμφράγματος στη Γερμανία ξεπερνούν ετησίως τις 250.000, εκ των οποίων περίπου 60.000 είναι θανατηφόρα. Κάθε χρόνο δαπανώνται σχεδόν 6 εκ ευρώ για να αντιμετωπιστούν ή να περιοριστούν οι επιπτώσεις του εμφράγματος. Οι επιστήμονες δοκιμάζουν τη νέα θεραπεία με εντατικά πειράματα σε πρόβατα.

Επόμενο βήμα η χρήση ανθρώπινων βλαστοκυττάρων
Οι ερευνητές κάνουν εντατικά πειράματα σε πρόβατα. Ο γιατρός και επικεφαλής του τμήματος νευροαποκατάστασης του Ινστιτούτου Frauenhofer Γιοχάνες Μπόλτσε, μας εξηγεί ότι χρησιμοποιούνται παρθένα βλαστοκύτταρα από το μυελό των οστών των προβάτων. Οι ερευνητές επεξεργάζονται αυτά τα βλαστοκύτταρα και δημιουργούν νέους τύπους ιστών, οι οποίοι αποτελούν το θεμέλιο της νέας θεραπείας. Στα πρόβατα προκαλούνται τεχνητά εμφράγματα προκειμένου να αναλυθούν εργαστηριακά οι επιπτώσεις τους, αλλά και τα αποτελέσματα της νέας θεραπείας στην αποκατάσταση των επακόλουθων. Στα πειράματα χρησιμοποιήθηκαν ως τώρα αποκλειστικά κύτταρα από τα ίδια τα πρόβατα.

«Τα κύτταρα αποτρέπουν κάποιες δευτερογενείς βλάβες, δηλαδή περιορίζουν τις μολύνσεις και ελαχιστοποιούν τις κυτταρικές απώλειες μετά το έμφραγμα, έτσι ώστε συνολικά να επιτυγχάνεται ένα καλύτερο αποτέλεσμα», λέει ο Γιοχάνες Μπόλτσε. Οι ερευνητές δεν ξέρουν ακόμη πως ακριβώς δρουν τα βλαστοκύτταρα στο σώμα μετά το έμφραγμα.
Το επόμενο βήμα είναι να συνεχιστούν τα πειράματα σε πρόβατα με ανθρώπινα βλαστοκύτταρα του δέρματος, τα οποία όμως πρέπει πρώτα να υποστούν κατάλληλη εργαστηριακή επεξεργασία.

Τα βλαστοκύτταρα δεν είναι πανάκεια
Καλύτερη θεραπεία του εμφράγματος είναι η πρόληψη. Σε κάθε περίπτωση η θεραπεία με τα βλαστοκύτταρα είναι μόνο ένα από τα εργαλεία αποκατάστασης του εμφράγματος. Παραμένει βασικό ο ασθενής να επισκέπτεται μία κλινική ώστε να υποβληθεί στην κατάλληλη θεραπεία. Τα βλαστοκύτταρα θα μπορούσαν στη συνέχεια να περιορίσουν την πρόκληση πρόσθετων βλαβών.
«Πρέπει να τονίσουμε επίσης ότι αυτές οι θεραπείες μπορούν να εφαρμοστούν εντός ενός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος, μετά την παρέλευση του οποίου οι δευτερογενείς βλάβες μονιμοποιούνται. Δεν έχει νόημα να συμμετάσχει κάποιος εθελοντικά σε τέτοια πειράματα- ακόμη και για ηθικούς λόγους- για να θεραπεύσει βλάβες από εμφράγματα του παρελθόντος. Ο μέγιστος χρονικός ορίζοντας για την υποβολή σε αυτή τη θεραπεία είναι 3 μέρες μετά το έμφραγμα», επισημαίνει ο Γιοχάνες Μπόρτσε.
Τον επόμενο χρόνο αναμένεται να ξεκινήσουν κλινικές δοκιμές και σε ανθρώπους. Ακόμη κι είναι αποδοτικές απαιτούνται τουλάχιστον 10 χρόνια μέχρι να είναι έτοιμη μία τέτοια θεραπεία βλαστοκυττάρων. Όλοι οι επιστήμονες συγκλίνουν πάντως στην άποψη ότι η καλύτερη θεραπεία για τα εμφράγματα παραμένει η πρόληψή τους.

Παρατήρηση: Το παρόν άρθρο αναδημοσιεύεται από το www.dw-world.de