Όπως στα χρόνια των διωγμών

Όπως στα χρόνια των διωγμών οι Χριστιανοί ζούσαν στις κατακόμβες περιμένοντας την ημέρα που ελεύθερα θα μπορούσαν να λατρέψουν τον Τριαδικό Θεό έτσι και σε μας εδώ, σε όλες τις χώρες της Κεντρικής και Ν. Αμερικής αναρίθμητες ομάδες ανθρώπων, που εγκαταλείπουν την καθολική Εκκλησία περιμένουν για δεκαετίες το αγκάλιασμα της Ορθοδοξίας. Μία τέτοια μεγάλη ομάδα στη Γουατεμάλα πριν από μήνες κτύπησε τη θύρα της Μητρόπολής μας, ζητώντας να τους δεχθούμε στους κόλπους της κανονικής Εκκλησίας. Δεν ήξερα καν ότι υπάρχουν, δεν τους γνώριζα, αφού είναι αχανής ο χώρος των 20 κρατών της δικαιοδοσίας μας. Αυτοί όμως πριν από 20 χρόνια είχαν ιδρύσει δική τους αντικανονική Ορθόδοξη Εκκλησία, χωρίς ασφαλώς να γνωρίζουν καλά τι σημαίνει αυτό που έκαναν, και προσπαθούσαν να βιώσουν με ένα δικό τους τρόπο. Ήξεραν και ήθελαν την Ορθοδοξία. Ήξεραν οτι η δική μας Εκκλησία έχει την αληθινή πίστη, ότι τους εκφράζει η ορθόδοξη διδασκαλία και ο ορθόδοξος τρόπος ζωής. Έτσι βάδιζαν για 20 χρόνια έναν δρόμο με την ελπίδα οτι θα έφθαναν στην αλήθεια. Γνωρίζοντας οτι έπρεπε να μνημονεύουν κάποιον Δεσπότη μνημόνευαν τον Οικουμενικό μας Πατριάρχη. Μετά 20 χρόνια ήρθε το πλήρωμα του χρόνου. Ψάχνοντας έμαθαν ότι στο Μεξικό υπάρχει ο κανονικός Μητροπολίτης. Με βρήκαν και ζήτησαν να τους δεχθώ. Έστειλα δυο ιερείς να τους γνωρίσουν και να διαπιστώσουν ποιοι είναι και αν η επιθυμία τους είναι βάσιμη. Εξεπλάγην. Επρόκειτο για μια ομάδα με περισσότερους από 500.000 χιλιάδες ανθρώπους, με 338 εκκλησίες και παρεκκλήσια, εκ των οποίων οι περισσότεροι είναι ιθαγενείς της Γουατεμάλας και μάλιστα της αρχαίας φυλής των Μάγια. Ζουν μέσα στα βουνά και στις απέραντες πεδιάδες της χώρας και στις νότιες πόλεις του Μεξικού. Έκανα τον σταυρό μου και ευχαρίστησα την Παναγία γι αυτό το θαύμα.

Τώρα καταλαβαίνω πλήρως τι εννοούσε ο μεγάλος βυζαντινολόγος και ιστορικός Στήβεν Ράνσιμαν όταν έγραφε «η τρίτη χιλιετηρίδα ανήκει στην Ορθοδοξία». Τώρα καταλαβαίνω τα λόγια ενός Λατινοαμερικάνου Καθηγητή Πανεπιστημίου και πιστού μας: «Σεβασμιώτατε, η Ορθοδοξία είναι σαν τεράστιο παπούτσι για μας τους Λατινοαμερικάνους, αρκεί να ξέρετε πως να μας το φορέσετε». Έτσι δέχτηκα αυτή την ομάδα και άρχισε ο μακρύς δρόμος κατήχησης εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων. Θα χρειασθούν μερικά χρονιά και πολύς αγώνας, αλλά ευλογημένος αγώνας, να διδάξουμε στους νέους πιστούς μας τι σημαίνει Ορθόδοξο βίωμα και πως βιώνει κανείς τον δικό του δρόμο προς τον Γολγοθά, που οδηγεί στην προσωπική του Ανάσταση. Με την επιμόρφωση κατάλληλων ιθαγενών κληρικών θα μάθουν να ζουν τη λατρευτική ζωή της ορθόδοξης Εκκλησίας και, αφού βαπτιστούν και λάβουν το Άγιο Χρίσμα, να κοινωνούν Σώμα και Αίμα του Δεσπότη και Λυτρωτή Χριστού μας. Φαντάζεστε τι σημαίνει αυτό για την Ορθοδοξία; Και αυτό είναι μόνο η αρχή. Ο αγώνας τώρα αρχίζει.

Πραγματικά μας ανήκει η Λατινική Αμερική και η τρίτη χιλιετηρίδα ανήκει στην Ορθοδοξία. Εμείς με τα λίγα μέσα που διαθέτουμε αλλά και με την παντοδύναμη Χάρη και παρουσία του Παναγίου Πνεύματος, θα συνεχίσουμε τον αγώνα. Αυτό το έργο εκτυλίσσεται μπροστά μας χρειαζόμαστε τη βοήθεια σας. Ζη Κύριος ο Θεός εις τους αιώνας.

Με ευχές και άπειρες ευχαριστίες

ο Μεξικού Αθηναγόρας

Πηγή: Περιοδικό «Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός», Γ΄ τρίμηνο, 2010

Αντιγράφουμε από: Περιοδικό «Ερώ», Κέντρο Ενότητος και Μελέτης-Προβολής των Αξιών μας, τεύχος αρ. 5, Ιανουάριος-Μάρτιος 2011