Μια Ευχή για το 2014

Ζούμε στο «μάτι του τυφώνα». Κατά την εποχή που η διάνοια υποτιμάται. Η ψυχή αγνοείται κι ευτελίζεται.

Από κάθε θεσμική πηγή επικοινωνίας κι ενημέρωσης προάγεται συστηματικά η καλλιέργεια του φόβου, της άγνοιας, η αποϊεροποίηση των συμβόλων και των αξιών, ο ευτελισμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, η αποκαθήλωση της ελπίδας.

Όσοι εμμένουμε στην ελπίδα, τη στηρίζουμε στη γνώση της αλήθειας, και την προβάλλουμε στην προοπτική της αγάπης.

Πηγή:gallery.yopriceville.com/

Μιλάμε για την αγάπη, λες και είναι κάτι που πρόκειται υποχρεωτικά να δοθεί από κάποιον/ κάποιους άλλους!

Η αγάπη όμως στην οποία αξίζει να στηρίξεις τις ελπίδες σου –ακόμα και σ΄αυτήν την ζοφερή εποχή, κυρίως σ’ αυτήν- δεν είναι η αγάπη που προσδοκείς να καρπωθείς.

Είναι αυτή που επιθυμείς να δώσεις. Είναι η πρόθεση της ενεργητικής αγαπητικής σου αυτοδιάθεσης που ελεύθερα θα σε μεταμορφώσει σταδιακά σε ζωντανό ον, το οποίο αξίζει να ζει ακόμα και –κυρίως!- μέσα στην αποσύνθεση αυτής της εποχής.

Αν οι άλλοι δεν υπάρξουν κυρίως ως δέκτες της αυτόβουλης αγαπητικής μας προοπτικής και προσφοράς, δεν μπορούμε να ελπίζουμε στην αναγεννητική δύναμη της αγάπης. Παρόν και μέλλον δεν υφίστανται για μας. Μόνο διευρυνόμενες κρίσεις και απέλπιδες αναξιοπρεπείς συγκαταβάσεις στη θεσπισμένη βιοτική και ψυχο-πνευματική ευτέλεια.

Εύχομαι, αυτήν τη νέα χρονιά, να θυμόμαστε περισσότερο τις αυθεντικές ανάγκες της ψυχής μας και να τις διεκδικούμε ακατάπαυστα, τόσο στις σχέσεις μας με τους άλλους, αλλά κυρίως από το υπονομευτικό κομμάτι της προσωπικότητάς μας, που ανεπαίσθητα μας ωθεί να σκεφτόμαστε, να βουλόμεθα και να ενεργούμε με βασικούς γνώμονες το φόβο, την υπεκφυγή της συνεξάρτησης, και την ψευδαίσθηση της αυτάρκειας.

Εύχομαι να εντείνεται η ελεύθερή μας βούληση, και να σκοπεύουμε ολόψυχα στην καρδιά της προσωπικής μας δύναμης κι ελευθερίας που είναι η ανυστερόβουλη αγάπη.

Να’ μαστε πρόθυμοι πάντα να πληρώνουμε το κόστος των υψηλότερών μας επιδιώξεων κι ονείρων…

Να’ χουμε μια ειρηνική κι ευλογημένη νέα χρονιά!