Τρείς καλογέροι Κρητικοί

Τραγούδια, αναφερόμενα σε τρεις Κρητικούς καλογέρους, που αρμάτωσαν καράβι, ψάλλοντας το χερουβικό και το «Χριστός Ανέστη» ή το «Άξιον εστίν» συναντάμε σε πολλά μέρη της πατρίδας μας.

Πράγματι, κατά την άλωση 40 μοναχοί κλεισμένοι στον ένα από τους τρεις πύργους της παραλίας τον πύργο του Αγίου Ευγενίου, πολέμησαν γενναία και δεν παραδόθηκαν, προτιμήσαντες την αυτοθυσία. Τους άλλους δυο πύργους της παραλίας, του Αλεξίου και του Λέοντος, τους υπερασπίζονταν Κρητικοί, που ήταν οι μόνοι που δεν ηττήθηκαν και δεν κατέθεσαν τα όπλα.

Όταν ο Μωάμεθ πληροφορήθηκε την αντίσταση των μοναχών που είχαν δικό τους πλοίο και μπορούσαν να φύγουν αλλά δεν εγκατέλειψαν τον αγώνα, καθώς και των Κρητικών, διέταξε να τους αφήσουν να φύγουν. Οι Κρητικοί δέχτηκαν, αλλά δεν παρέδωσαν τα όπλα τους και έφυγαν οπλισμένοι, φθάσαντες μετά από ένα μήνα στη Κρήτη όπου μετέφεραν τη θλιβερή είδηση.

Την ωραία αυτή ιστορία κατέγραψε η δημοτική ποίηση.

Τραγουδάει η Δόμνα Σαμίου.