Ιερομόναχος Γερμανός Βατοπαιδινός (1862 – 18 Μαΐου 1932)
18 Μαΐου 2016Γεννήθηκε, ο κατά κόσμον Γεώργιος Θεοδώρου, στο χωριό Σκουπιά της Αλώνης των Πριγκιποννήσων το 1862. Ήταν κατά σάρκα αδελφός του Γέροντος Αρκαδίου Βατοπεδινού († 1934) και θείος εξ αδελφής των μοναχών Παντελεήμονος και Νικοδήμου. Στη μονή Βατοπεδίου προσήλθε το έτος 1879. Εκάρη μοναχός το 1883. Ήταν απόφοιτος της Εκκλησιαστικής Σχολής της Οδησσού. Στο Άγιον Όρος ήλθε για προσκύνημα και για να συναντήσει τον συγχωριανό του Γέροντα Παΐσιο Βατοπεδινό, χωρίς να έχει σκοπό να μείνει στη μονή, αλλά να επιστρέψει στην Οδησσό και να έχει εκκλησιαστική σταδιοδρομία στον κόσμο. Η Παναγία όμως τον βάστηξε μόνιμα στο Περιβόλι της.
Το 1884 χειροτονήθηκε διάκονος και το 1898 πρεσβύτερος και προχειρίσθηκε, προηγούμενος και προϊστάμενος της Γεροντικής Συνάξεως. Σύμφωνα με μαρτυρίες παλαιοτέρων Βατοπεδινών πατέρων και συγγενών του, από τον καιρό που εκάρη μοναχός και έως της κοιμήσεώς του ουδέποτε εξήλθε στον κόσμο. Υπήρξε άριστος ιεροψάλτης και συνθέτης βυζαντινών μελών. Στην πλούσια βιβλιοθήκη της μονής του σώζονται αρκετά χειρόγραφά του βυζαντινής μουσικής.
Ανεπαύθη εν Κυρίω στις 18.5.1932.
Πηγές – Βιβλιογραφία
Βιογραφικά στοιχεία μας έδωσε ο μοναχός Ιωσήφ Βατοπεδινός, τον οποίο ευχαριστούμε.
Πηγή: Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, «Μέγα Γεροντικό ενάρετων αγιορειτών του εικοστού αιώνος, τόμος Α΄ 1901-1955, σελ. 253