Στο ασκηταριό της Αγίας Τριάδος, ούτε 300 μέτρα από το μοναστήρι [Ιερά Μονή Γενεθλίου της Θεοτόκου Κλεισούρας], σε ευθεία γραμμή, αλλά με ανάβαση σχεδόν κατακόρυφη, ζικ-ζακ, ανέβαινε [η οσία Σοφία Χοτοκουρίδου] πρωί βράδυ για να ανάψει το καντήλι.
Όταν την ρωτούσαν πώς καταφέρνει και ανεβαίνει τόσο γρήγορα, γριά γυναίκα, απαντούσε:
– Η Παναγία με ανεβάζει.
Μερικοί μαρτυρούν πως συχνά την έβλεπαν να ανεβαίνει ή να κατεβαίνει στο βουνό χωρίς να πατάει στην γη· πετούσε.
Από το βιβλίο “Σοφία Χοτοκουρίδου, Μια λαϊκή ασκήτρια, (6 Μαΐου 1974)”, των εκδόσεων Μυγδονία.
Άγιος Νεκτάριος, «Σ’ έκανε να νιώθεις ότι η Θεία Κοινωνία είναι το πιο σπουδαίο κι από κει και πέρα δεν υπάρχει τίποτα να επιθυμήσεις!»!
(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Μ. Μελινός: Σ’ αυτό το σημείο θα ήθελα να σας ρωτήσω: Τον θυμάστε που λειτουργούσε, που κήρυττε; Μοναχή Μαρία: Βεβαίως. Πώς να σας τα περιγράψω! Στις ομιλίες του, θυμάμαι που χτυπούσε πολύ την παλιανθρωπιά, την κλεψιά. Υπήρχαν πολλοί κλέφτες την εποχή εκείνη. Πολλοί ήταν στο βουνό, άλλοι το ‘χανε σκάσει από […]
