Η βίωση της Ορθοδόξου Πίστεως ως πραγματική ελευθερία
26 Απριλίου 2019Με τη Χάρη του Παναγίου Πνεύματος φτάνουμε στο τέλος της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Σε όλη τη διάρκειά της, μέσω των ακολουθιών, της νηστείας και των αναγνωσμάτων, προετοιμαστήκαμε κατάλληλα για να βιώσουμε και φέτος τηΜεγάλη Εβδομάδα. Η Εκκλησία μας ό,τι κάνει, το κάνει με άπειρη σοφία. Έτσι, καλούμαστε και εμείς να μην είμαστε μόνο θεατές στις ακολουθίες που τελούνται, αλλά να γίνουμε ενεργοί συμμετέχοντες. Δεν πρέπει να βλέπουμε την Εκκλησία ως ένα μέρος που πάμε για το έθιμο ή «για το καλό».
Σε κάθε εποχή υπάρχουν οι ένθερμοι Χριστιανοί, οι «τυπολάτρες» Χριστιανοί και οι Αντίχριστοι. Η τελευταία ομάδα εμπεριέχει όλους αυτούς που μάχονται τον Χριστό είτε με τα λόγια π.χ. άρθρα για το Άγιο Φως, ζωή του Χριστού με διάφορα δήθεν έκτροπα κλπ, είτε με έργα π.χ. άρνηση νηστείας και προσευχής, μη συμμετοχή στη Θεία Λατρεία, αλλά και κάθε τρόπο που εναντιώνεται σε αυτό που κηρύσσει η Εκκλησία. Αυτές οι ομάδες δυστυχώς δεν έχουν εκλείψει στις ημέρες μας. Ο Θεός δε μας πιέζει να Τον ακολουθούμε, αλλά μας αφήνει ελεύθερους να επιλέξουμε εμείς ποιον δρόμο θέλουμε να ακολουθήσουμε. Σε ό,τι επιλέξουμε όμως, υπάρχουν και τα ανάλογα αποτελέσματα. Πολλοί από εμάς θέλουμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε, χωρίς να υπάρχουν συνέπειες. Αυτό όμως δεν είναι ελευθερία. Αυτή η σκέψη που έχει επικρατήσει έχει οδηγήσει την κοινωνία μας στην δημιουργία μιας «χριστιανικής» ειδωλολατρικής θρησκείας. Αυτός ο όρος μπορεί να μας φαίνεται παράξενος και ίσως ακραίος, αλλά εαν δούμε τι γίνεται στην Εκκλησία αυτές τις ημέρες ειδικά, θα δικαιωθεί αυτή η σκέψη.
Όταν κάποιος λέει ότι εκκλησιάζεται μόνο το Πάσχα, τα Χριστούγεννα και της Παναγίας (15 Αυγούστου), μπορεί να νοηθεί ως πιστό μέλος της Εκκλησίας; Ειδικά όταν δεν τους εμποδίζει τίποτα. Πολλοί έρχονται «για το καλό» φοβούμενοι ότι αν δεν έρθουν θα τους «τιμωρήσει» ο Θεός και δυστυχώς δεν έρχονται για τον Χριστό. Ένα φαινόμενο που εμφανίζεται νωρίς μέσα στη Μεγάλη Εβδομάδα είναι στο Ευχέλαιο τη Μεγάλη Τετάρτη. Εκεί έρχονται πάρα πολλοί χωρίς να έχουνε προετοιμαστεί με εξομολόγηση, νηστεία και προσευχή. Έχει καταντήσει το Ευχέ-λαιο«fastfood», έρχονται πολλοί και παίρνουν για τα δικά τους πρόσωπα που δεν ήρθαν, όχι για κάποιο σοβαρό εμπόδιο, αλλά απλώς επειδή βαριόντουσαν. Δεν μπορεί ο άλλος να βρίσκεται στο καφενείο να πίνει καφέ ή ούζο και να έχει την απαίτηση να λάβει από το Άγιο Ευχέλαιο. Όπως ειπώθηκε νωρίτερα, ο Χριστός δεν πιέζει κανέναν να έρθει κοντά Του αλλά καλεί τον καθένα μας αυτοβούλως να Τον ακολουθήσουμε. Άρα, δεν μπορεί να κάνουμε ό,τι θέλουμε και να απαιτούμε από τον Θεό να μας χαρίσει μια ζωή χαρισάμενη.
Το ίδιο γίνεται και σε άλλα σημεία της Μεγάλης Εβδομάδος. Η λεγόμενη «Πρώτη Ανάσταση» που γίνεται το Μεγάλο Σάββατο το πρωί δεν αντικαθιστά την Ανάσταση που θα εορταστεί το βράδυ της ιδίας ημέρας. Η νηστεία της Μεγάλης Εβδομάδος, που γίνεται για προετοιμασία του Πάθους και της Αναστάσεως του Κυρίου, τελειώνει με την Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία του Πάσχα. Άρα, εαν λάβουμε τη Θεία Μετάληψη το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου, δεν σημαίνει ότι τελειώνει η νηστεία. Συνεχίζεται μέχρι το τέλος της Αναστάσιμης Θείας Λειτουργίας.
Και αυτό μας φέρνει στο επόμενο μεγάλο κακό που γίνεται το βράδυ. Όλοι έρχονται και μόλις ο ιερέας πει το «Χριστός Ανέστη» και ειδικά στον στίχο «Ἀναστήτω ὁ Θεός, καὶ διασκορπισθήτωσαν οἱ ἐχθροὶ αὐτοῦ, καὶ φυγέτωσαν ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ οἱ μισοῦντες αὐτόν.» εξαφανίζονται όλοι. Αποκαλύπτονται ότι όσοι φεύγουν είναι εχθροί του Χριστού. Πολλοί ίσως δεν καταλαβαίνουν τι κάνουν και από άγνοια φεύγουν. Είναι καλό όμως κάποια στιγμή να μάθουν την αλήθεια. Δεν μπορεί να είμαστε και με τον Χριστό και με τον Διάβολο. Όποιο έθιμο εναντιώνεται στην Ορθόδοξη Χριστιανική πίστη μας, θα πρέπει να εξαφανίζεται. Πολλοί που ξεματιάζονται από γνωστούς και συγγενείς και όχι από τους ιερείς όπως πρέπει, είναι καλό να το σταματήσουν αμέσως, για το δικό τους καλό. Δεν καταλαβαίνουν ότι, μπορεί προσωρινώς να μας φαίνεται ότι μας αφήνει το Μάτι, αλλά αυτό επανέρχεται δριμύτερο. Μόνο όταν διαβάσει ο ιερέας την Ευχή της Βασκανίας, φεύγει η επήρεια του Διαβόλου. Όποιος εξομολογείται, κοινωνεί και ζεί την εν Χριστώ ζωή και μετέχει στη Θεία Λατρεία, είναι προστατευμένος από το Κακό Μάτι. Δεν πρέπει να ζούμε τη ζωή μας γεμάτη φόβο και προκαταλήψεις. Η πίστη μας δεν είναι μαγεία. Δεν πάμε στην εκκλησία για να έχουμε μια προστατευτική αύρα, αλλά επειδή πιστεύουμε ακράδαντα στον Χριστό και αγωνιζόμαστε να φτάσουμε στην Ουράνια Βασιλεία Του. Μην εγκλωβιζόμαστε σε ανούσια πράγματα που ενώ νομίζουμε ότι μας ελευθερώνουν, στην πραγματικότητα μας αιχμαλωτίζουν.
Εαν καταλάβουμε τι ευλογίες κρύβει η Πίστη μας, εαν αφήσουμε τις διάφορες θεωρίες που έχουν κρατήσει οι παλαιότεροι που δεν έχουνε καμιά σχέση με την πίστη μας, μόνο τότε θα ελευθερούμε πραγματικά. Η ελευθερία μας αποκτάται μόνο εν Χριστώ. Άρα, ας ξεκινήσουμε από αυτές τις ημέρες να αλλάξουμε και να γίνουμε ένθερμοι Χριστιανοί και όχι χλιαροί. Ας πάρουμε ευκαιρία η Ανάσταση του Κυρίου μας, να γίνει και η δική μας ανάσταση αφήνοντας τον παλαιό, αμαρτωλό εαυτό μας και χαράσσοντας έναν καινούργιο δρόμο που θα μας οδηγήσει κοντά στον Θεό. Καλή και ευλογημένη Ανάσταση!!!