Μεταμόρφωση του Σωτήρος. Μια εμπειρία από την ιεραποστολική ομάδα Χανίων στην Ουγκάντα το 2006
7 Αυγούστου 2019Κυριακή της Μεταμορφώσεως! Ξεκινήσαμε πρωί για να εκκλησιαστούμε στον Ιερό Ναό της Μεταμορφώσεως στην Degeya. Από εδώ ξεκίνησαν οι πρώτοι ορθόδοξοι την αναζήτηση της Αλήθειας και της Ζωής και γι’ αυτό έδωσαν αυτό το όνομα στην περιοχή. Degeya σημαίνει «αναζήτηση». Ο ουρανός είναι βαρύς και μυρίζει έντονα χώμα. Μπαίνουμε στο ναό και οι πρώτες ψιχάλες ακούγονται στην τσίγκινη σκεπή του.
Η χορωδία ψάλλει και χιλιάδες ματάκια καρφώνονται πάνω μας… Μας οδηγούν στις θέσεις μας και παρακολουθούμε τη Θεία Λειτουργία. Με το πέρασμα της ώρας διαπιστώνουμε έκπληκτοι ότι οι μόνοι που ακούγονται είναι η χορωδία που ψέλνει, οι ιερείς που τελούν την ακολουθία, η βροχή που συναγωνίζεται μαζί τους. Η εκκλησία είναι γεμάτη παιδιά και, όμως, δεν ακούγεται το παραμικρό!!! Δε βρίσκω κάποιο ενήλικα που επιβάλλει την ησυχία. Όλα αυτά τα παιδάκια, ορφανά στην πλειοψηφία τους, παρακολουθούν με ευλάβεια την ακολουθία περιμένοντας με υπομονή την ώρα που θα μεταλάβουν. Και μεταλαβαίνουν όλα!!
Πρέπει εδώ να πούμε, πως η υγεία και η παιδεία δεν είναι δημόσια και δωρεάν αγαθά στην Ουγκάντα. Δεν είναι κάτι το αυτονόητο. Κάθε δόγμα έχει αναλάβει να μορφώσει και να περιθάλψει τους πιστούς του, να χτίσει τα δικά του νοσοκομεία και τα δικά του σχολεία. Και καθώς στην Ουγκάντα απαγορεύεται η δημιουργία ενός ιδρύματος με την επωνυμία «ορφανοτροφείο», η ορθόδοξη εκκλησία φροντίζει, πρώτα απ’ όλα, να εγγράφονται στα σχολεία της τα ορφανά που αφήνουν πίσω τους ο πόλεμος, οι αρρώστιες, η φτώχεια. Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας μίλησε ο Σεβασμιώτατος για τη σημερινή ημέρα. Ήταν, πραγματικά, εμπειρία! Μιλούσε στους πιστούς για τη Μεταμόρφωση του Κυρίου με τόσο ωραία, απλά, παραστατικά, γεμάτα νόημα λόγια! Ήταν σαν αρχηγός φυλής στο συμβούλιό του! Τρομερά επιβλητική παρουσία!
Προχωράμε στο Γυμνάσιο, όπου η πλειονότητα των κτιρίων έχει κτιστεί με τη συνδρομή της Μητροπόλεώς Κυδωνίας και Αποκορώνου, και στην αίθουσα που θα γίνει η γιορτή. Διπλή χαρά σήμερα! Γιορτάζει η ενορία τους, έχουν και λευκούς επισκέπτες! Οι περισσότεροι μαθητές αλλά και πολλοί άνθρωποι από την περιοχή έρχονται να παρακολουθήσουν μαζί μας. Το πρόγραμμα ξεκινάει με τους Εθνικούς Ύμνους της Ουγκάντας και της Ελλάδας και τον ύμνο του σχολείου. Συνεχίζεται με χορό… Αυτή τη φορά, όμως, τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά από τις προηγούμενες φορές! Κορίτσια κι αγόρια με βαμμένα τα κορμιά τους χόρευαν σε τρελούς ρυθμούς, γεμάτα ενέργεια και ζωντάνια! Φιδογυρίζαν, μπλέκονταν και ξεμπλέκονταν, γίνονταν ένα με τη γη υπό τους ήχους των τύμπανων… Αυτός ο χορός ήταν για το διάλεγμα της νύφης!
Ακολούθησαν κι άλλοι χοροί, τραγούδια, ποιήματα, ακόμα κι ένα μικρό μιούζικαλ με θέμα το πρόβλημα των διαζυγίων!!! Ταλαντούχα, πανέξυπνα, ευαισθητοποιημένα παιδιά! Και μετά… Μαντέψτε! Ήρθε η σειρά μας! Μόλις ανακοινώθηκε ότι θέλουμε να τραγουδήσουμε και να χορέψουμε γι’ αυτούς, ξεσηκώθηκε ο κόσμος!!! Όπως καταλάβαμε και τις επόμενες ημέρες, όσο καθόμασταν και παρακολουθούσαμε να μας ξεδιπλώνουν τα ταλέντα τους, μας αισθάνονταν απόμακρους, επισκέπτες, ξένους. Μόλις άκουγαν ότι θα τραγουδήσουμε και θα χορέψουμε μας αισθάνονταν πιο κοντά τους, αισθάνονταν πιο άνετα, ήμασταν δικοί τους άνθρωποι!
