Όσιος Γέροντας Τιμόθεος Τζαννής (+30/12/1991)

Δεν πέρασε ένας μήνας από την οσιακή κοίμηση του Οσίου Πορφυρίου και κοιμήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης, στο Ιερό Ησυχαστήριο των Αγίων Θεοδώρων, το οποίο αυτός είχε ιδρύσει, ο μεγάλος σύγχρονος πνευματικός πατέρας της Κρήτης, Ο Γέροντας Τιμόθεος Τζαννής. Ο Όσιος Πορφύριος τον γνώριζε και του είχε προείπει ότι «θα φύγουν μαζί».

Ο νέος αυτός χαρισματικός πνευματικός πατέρας αναδύθηκε σε νέους πνευματικούς αγώνες, με νέους αποδοχείς των λόγων και νουθεσιών του. Αν και νέος ασκητής πολιτεύθηκε με πολιά φρόνηση και αναδείχθηκε εφάμιλλος των παλαιών πατέρων, εφαρμοστής της διαχρονικής υπομονής, των δοκιμασμένων πνευματικών αγώνων, της αιώνιας, καρδιακής αγάπης στον εσταυρωμένο μας Ιησού.

Σύγχρονος άνθρωπος, αλλά με αγγελική όψη, έμοιαζε ο Γέροντας Τιμόθεος σαν να κατέβηκε από τα ουράνια δώματα, για να διακονήσει τον λαό του Θεού, την Εκκλησία Του, το έργο της σωτηρίας των ψυχών. Και γι’ αυτόν, όπως και για τόσους άλλους σύγχρονους ουρανόσταλτους πατέρες είμαστε απείρως ευγνώμονες στον «Αρχηγό και τελειωτή» (Εβρ. ιβ΄ 2) μας Ιησού, ο οποίος παραβλέποντας την αποστασία μας μας βεβαιώνει με τους αποστολείς Του αυτούς, ότι «όπου επλεόνασεν η αμαρτία υπερεπερίσσευσεν η χάρις» (Ρωμ. ε΄ 20).

Ο Όσιος Γέροντας Τιμόθεος αγίασε με την υπομονή και την επιμονή του. Υπομονή στις αντιξοότητες, στις θλίψεις, στους πόνους, στις αρρώστιες και επιμονή στον αδιάλειπτο πνευματικό αγώνα και στην προσευχή.

Αν ζούσε σήμερα, θα μας έλεγε να διαγράψουμε τον εαυτούλη μας από την καθημερινή εγωπάθεια, την αυτοπροβολή και την αυτοδικαίωση, για να γίνει η ζωή μας χριστοκεντρική, διαφανής, ο νούς και η ψυχή μας καθαροί, προκειμένου όσοι μας πλησιάζουν να γνωρίσουν όχι μεσάζοντες και μεταπράτες, όχι κακέπτυπα ομοιώματα και εικόνες, αλλά το μοναδικό, αιώνιο, αληθινό και ανεπανάληπτο πρότυπο, το αρχέτυπο της θείας ουράνιας δόξης, τον Ιησού Χριστό. Από εμάς εξαρτάται το αν υβρίζεται η αγιάζεται το όνομα του γύκυτάτου μας Ιησού.

Ο Όσιος Γέροντας Τιμόθεος ζούσε και επεδίωκε την αφάνεια, μισούσε την προβολή. Του πρέπουν τα λόγια του Γέροντά του στο Άγιον Όρος, του Ηγουμένου, τότε Σταυρονικητιανού, μετέπειτα Ιβηρίτου, π. Βασιλείου Γοντικάκη, ότι: «Μεγάλοι δεν είναι οι θορυβοποιοί, που προβάλλονται ως πνευματικοί ηγέτες η προφήτες, για να καταπλήξουν και να καταπνίξουν τον κόσμο. Μεγάλοι είναι οι ταπεινοί και «ανύπαρκτοι», που έχουν δεχθεί την παράκληση του Πνεύματος και αποτελούν την παρηγοριά όλου του κόσμου. Τους αρκεί η χάρις (Β´ Κορ. 12, 4).

Ο Όσιος με την χάρη του Θεού που ενοικούσε μέσα του είχε φθάσει σε υψηλά μέτρα αρετής και είχε σπάσει το φράγμα του χώρου. Έτσι κάποτε τον είδαν στο νοσοκομείο του Ηρακλείου, ενώ εκείνος ήταν άρρωστος στο κελλί του.

Κάποια μητέρα είχε στο νοσοκομείο άρρωστο σοβαρά το παιδί της. Το είχαν βάλει στο χειρουργείο και εκείνη αγωνιούσε απ’ έξω. Μια ανυποψίαστη στιγμή βλέπει να περνάει μπροστά της ένας ιερέας. Έτρεξε και τον παρακάλεσε να προσευχηθεί για το παιδί της. Πήγε να του δώσει μάλιστα και κάποια χρήματα. Πριν προλάβει, όμως, να του πεί το όνομα του παιδιού της λέει:

-Δεν χρειάζονται τα χρήματα. Να, δώσε τα σε εκείνη την φτωχή που τα έχει ανάγκη υπέρ υγείας Μιχαήλ.

– Από που είστε, Πάτερ;

– Από τους Αγίους Θεοδώρους.

Η μητέρα αυτή διηγήθηκε το περιστατικά σε μια φίλη της. Αυτή γνώριζε το Μοναστήρι και τον Γέροντα και της λέει:

-Από τους Αγίους Θεοδώρους; Μόνον ο πατήρ Τιμόθεος μπορεί να ήταν, γιατί δεν υπάρχουν άλλοι Άγιοι Θεόδωροι στην Κρήτη. Και αν είδες τον πατέρα Τιμόθεο, τότε σου παρουσιάσθηκε με θαυμαστό τρόπο, γιατί αυτός είναι πάρα πολύ άρρωστος και αποκλείεται να πήγε στο νοσοκομείο, όπως τον είδες εσύ.

Αργότερα ήλθε η γυναίκα στο Μοναστήρι και αναγνώρισε τον Γέροντα. Όμως, ο Γέροντας, φυσικά, δεν είχε βγεί από το κελλί του, διότι ήταν πολύ άρρωστος.

Όταν του είπαν το περιστατικό απάντησε:

-Ε, ο πνευματικός άνθρωπος μπορεί από την καρέκλα που κάθεται να επισκέπτεται αυτούς που έχουν ανάγκη και να βοηθάει.

Το επιτρέπει ο Θεός σε αυτούς που αγωνίζονται ταπεινά, ήσυχα, στην αφάνεια να βρίσκονται ταυτόχρονα σε διαφορετικά σημεία. Αυτά μόνον ο Θεός τα επιτρέπει στους εκλεκτούς του.

Το περιστατικό αυτό συνέβη λίγους μήνες πριν την κοίμηση του Γέροντος, τον Ιούλιο του 1991.