Το άρρωστο κοριτσάκι που φοβόταν πως θα πεθάνει κατέφυγε στον όσιο Σεραφείμ

Όσιος Σεραφείμ της Βύριτσας (1866-1949).

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Γράφει η Πωλίνα Μ.:
Στο γέροντα [όσιο Σεραφείμ της Βίριτσας] έρχονταν και νέοι και ηλικιωμένοι, αλλά ο γέροντας αγαπούσε ιδιαίτερα και λυπόταν τα νέα παιδιά που μόλις έμπαιναν στην ζωή.

Προέβλεπε ότι θα έρθουν καιροί δύσκολοι, όταν ο εχθρός του ανθρωπίνου γένους θα κηρύξει στα παιδιά ανελέητο πόλεμο.
Πρόσεχε τα παιδιά σαν προσεκτικός κηπουρός που προσέχει τα σπασμένα δεντράκια και τα βοηθάει να ισιώσουν.
Όταν τον επισκέπτονταν τους μοίραζε γλυκά και εμφανιζόταν στα όνειρά τους ως φύλακας άγγελος…

Η κόρη μου Λιούμπα έπασχε από φυματίωση των πνευμόνων και βρισκόταν στο κρεβάτι. Κάποια μέρα, την ώρα που άρμεγα την αγελάδα, το παιδί εξαφανίστηκε.
Γεμάτη αγωνία πετάχτηκα στο δρόμο και είδα την Λιούμπα να έρχεται.
– Πού ήσουνα; τη ρώτησα.
– Στον αγαπημένο μου παππούλη! Τον ξέρουν όλοι εδώ. Πήγα σ’ αυτόν και του είπα πως δεν θέλω να πεθάνω! Μου έδωσε αγιασμό και πρόσφορο.

Από κείνη τη στιγμή η κόρη μου θεραπεύτηκε…

Απόσπασμα από το βιβλίο του Αρχιμ. Νεκτάριου Αντωνόπουλου (νυν Μητροπολίτη Αργολίδος), ο “Στάρετς Σεραφείμ της Βύριτσα, (1866-1949)”, των εκδόσεων Ακρίτας.