Όσιος Αμβρόσιος, Τι υπερκόσμιο θέαμα που αντίκρυσαν τα μάτια τους!

Όσιος στάρετς Αμβρόσιος (1812-1891).

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Κάποτε [ο όσιος στάρετς Αμβρόσιος] παρήγγειλε σε δυο συζύγους ότι την άλλη ημέρα πρωί – πρωί τους περιμένει στο κελλί ταυ. Επρόκειτο να συζητηθή κάποιο σοβαρό θέμα· γι’ αυτό τους έδειξε την ιδιαίτερη αυτή εύνοια.
Έτσι και έγινε.

Όταν εκείνοι μπήκαν στο κελλί του, ήταν καθισμένος στο κρεββάτι του φορώντας ένα λευκό ζωστικό -εσωτερικό ράσο- και κρατώντας στα χέρια του το κομποσχοίνι.
Αλλά, Θεέ μου! τι υπερκόσμιο θέαμα που αντίκρυσαν τα μάτια τους!
Τι ουρανόμορφη, αλλοίωσι που πήρε το πρόσωπο του π. Αμβροσίου!
Μεταμορφώθηκε, φωτίσθηκε με το φως της Χάριτος και στολίσθηκε με κάποια ανέκφραστη ωραιότητα!

Και όλα τα αντικείμενα του κελλιού παρουσιάσθηκαν όμορφα, χαριτωμένα, γελαστά, λες και πανηγύριζαν.
Φαντάζεται κανείς τι αισθάνθηκαν οι δύο επισκέπτες μπροστά στις παραδεισένιες αυτές ανταύγειες.
Έμειναν αποσβολωμένοι.
Αναρρίγησαν από έκπληξι, ενώ συγχρόνως τους πλημμύρισε απερίγραπτη αγαλλίασις.

Μόλις συνήλθαν από την πρώτη κατάπληξι, σιωπηλά, σκυφτά και ευλαβικά προχώρησαν να πάρουν την ευλογία.
Ο στάρετς χωρίς να διακόψη την σιωπή του τους ευλόγησε σταυροειδώς.

Εκείνοι σήκωσαν τα μάτια τους για ν’ αντικρύσουν πάλι το εξαίσιο θέαμα και να τα εντυπώσουν στην ψυχή τους.

Ο άγιος Γέροντας με το ένδοξο πρόσωπο φαινόταν βυθισμένος σε ιερά κατάνυξι.
Πού να τολμήσουν να ταράξουν την ουράνια αυτή κατάστασι!

Συγκλονισμένοι προχώρησαν προς την πόρτα και βγήκαν από το κελλί του χωρίς να πουν λέξι.

Απόσπασμα από το βιβλίο, “Όσιος Αμβρόσιος της Όπτινα”, έκδοση Ιερά Μονή Παρακλητου.