Η θριαμβευτική Είσοδος του Χριστού στην Ιερουσαλήμ

Με τη θριαμβευτική Είσοδό Του στην Ιερουσαλήμ ο Ιησούς, για πρώτη φορά μετά την τριετή δημόσια δράση Του, εμφανίζεται στο λαό ως ο Μεσσίας, του οποίου τον ερχομό στον κόσμο είχαν προαναγγείλει οι Προφήτες. Και δέχεται ο Ιησούς, καθώς εισέρχεται στην Ιερουσαλήμ, την ενθουσιώδη υποδοχή του λαού, με τα βαΐα των φοινίκων και τις ζητωκραυγές τους: «Ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, βασιλεύς τοῦ Ἰσραήλ» (Ιωάν. 12,13). Και μάλιστα, όταν οι Φαρισαίοι διαμαρτυρήθηκαν στον Ιησού, γι’ αυτά που ακούονταν, ο Κύριος τους απάντησε: «Αν αυτοί σωπάσουν οι πέτρες θα κραυγάσουν» (Λουκ. 19,40). Όπως και συνέβη, λίγο αργότερα, όταν ο Ιησούς άφηνε την τελευταία Του πνοή καρφωμένος στο Σταυρό: «η γη σείστηκε, έσπασαν οι ταφόπετρες, άνοιξαν τα μνήματα και πολλοί άγιοι που είχαν πεθάνει αναστήθηκαν» (Ματθ. 27, 50-52). Αλλά και πάλιν, όταν μετά την Ανάσταση του Κυρίου, «Άγγελος Κυρίου..κύλησε την πέτρα από την είσοδον του Τάφου» (Ματθ.28,2), για να μπορέσουν οι Μυροφόρες να μπουν μέσα και να διαπιστώσουν, ότι ο Χριστός αναστήθηκε ως Θεός παντοδύναμος.

Στην εορταστική υποδοχή του Κυρίου στην Ιερουσαλήμ, συμμετέχουν με ιδιαίτερη χαρά και τα αγνά παιδιά• φωτισμένα από το Άγιο Πνεύμα, αναφωνούν: «Ὡσσανά ἐν τοῖς ὑψίστοις…» (Ματθ. 21,9) Δόξα στον ύψιστο Θεό!

Αλλά και όσοι είχαν έλθει για την εορτή του Εβραϊκού Πάσχα από τη Γαλιλαία, διαλαλούσαν τα θαύματα που είχαν δεί με τα μάτια τους. Δεν έμενε πλέον στο πλήθος του λαού καμμία αμφιβολία, ότι ο Ιησούς είναι ο Μεσσίας που περίμεναν αιώνες ότι θα στείλει ο Θεός στη γη, για τη σωτηρία τους: Γι ̓ αυτό και αναφωνούσαν: «Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος βασιλεύς ἐν ὀνόματι Κυρίου» (Λουκ. 19,38).

Αδελφοί μου, αν με τόσο ενθουσιασμό και επευφημίες υποδέχθηκαν τον Κύριο στα Ιεροσόλυμα, οι άνθρωποι εκείνοι, που δεν είχαν πλήρη γνώση του προσώπου του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, αφού τον θεωρούσαν ως επίγειο βασιλέα του Ισραηλιτικού έθνους, πόσο μάλλον εμείς «ὡς οἱ παῖδες, τά τῆς νίκης σύμβολα φέροντες»να υποδεχθούμε τον Κύριό μας, που νίκησε τον θάνατον, με λόγια δοξολογίας: «Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου• Ὡσαννά ἐν τοῖς ὑψίστοις» (βλ. Απολυτίκιον). Να δοξάσουμε, αλλά και να ευχαριστήσουμε τον Βασιλέα και Σωτήρα των ψυχών μας, που πορεύεται προς τα Ιεροσόλυμα, για να θυσιαστεί προς χάρι μας! Εμείς, εν σχέσει με τους ανθρώπους εκείνους της Ιερουσαλήμ, έχουμε δεχτεί από τον Κύριό μας ασύγκριτα περισσότερες και μεγαλύτερες ευεργεσίες. Μερικές από αυτές αναφέρονται στην Ευχή της Αναφοράς της θείας Λειτουργίας του Μεγάλου Βασιλείου: Ο Κύριος μας εγνώρισε τον αληθινό Θεό, μας καθάρισε από την αμαρτία με το νερό του Αγίου Βαπτίσματος• μας αγίασε με το Άγιο Πνεύμα• κατέβηκε στον Άδη και μας ελευθέρωσε από την κυριαρχία του διαβόλου• μας έλυσε από τις οδύνες του αιωνίου θανάτου• μας ανέβασε μέχρι τον ουρανό και μας έκανε μετόχους των αιωνίων Του αγαθών!

Ο δε, Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, με τρόπο εντυπωσιακό παρουσιάζει τον Ιησού να μας λέγει: Εγὼ είμαι πατέρας, εγὼ αδελφός, εγὼ νυμφίος, εγὼ οικία, εγὼ τροφή, εγὼ ένδυμα, εγὼ ρίζα, εγὼ θεμέλιο, κάθε τι το οποίο θέλεις εγώ· να μην έχεις ανάγκη απὸ τίποτε. Εγὼ και θα σε υπηρετήσω· διότι ήλθα να υπηρετήσω, όχι να υπηρετηθώ. Εγὼ είμαι και φίλος, και μέλος του σώματος και κεφαλὴ και αδελφός, και αδελφὴ και μητέρα, όλα εγώ· αρκεί να διάκεισαι φιλικὰ προς εμέ. Εγὼ έγινα πτωχὸς διά σε· έγινα και επαίτης διὰ σε· ανέβηκα επάνω στον Σταυρὸ διὰ σε· ετάφην διὰ σε· στον ουρανὸ άνω διὰ σε παρακαλώ τον Πατέρα· κάτω στην γη εστάλην απὸ τον Πατέρα ως μεσολαβητὴς διὰ σε. Όλα δι᾿ εμὲ είσαι συ· και αδελφὸς και συγκληρονόμος και φίλος και μέλος του σώματος. Τι περισσότερο θέλεις; ( Ἀπόσπασμα ἐκ τῆς οστ´ (76) Ὁμιλίας αὐτοῦ εἰς τὸ κατὰ Ματθαῖον Εὐαγγέλιον 24,16-31 (ΕΠΕ τόμ. 12, σελ. 34).

Αφού λοιπόν, ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, έκανε τα πάντα για μας και είναι το παν για μας, όπως μας προτρέπει η Ἐκκλησία μας απόψε, στην Ακολουθία του Νυμφίου: «Δεῦτε ὑπαντήσωμεν ἄσμασιν• ὁ γάρ Κτίστης ἔρχεται σταυρόν καταδέξασθαι…τά πάντα προσίεται, ἵνα σώσῃ τόν ἄνθρωπον» (Κάθισμα Όρθρου Μ.Δευτέρας). Ας Τον προϋπαντήσουμε με ύμνους δοξολογίας και ευγνωμοσύνης. «Τήν ἀνέκφραστη Αὐτοῦ μακροθυμίαν ἄς δοξάσωμεν».

Και όχι μόνον απόψε• όλες τις άγιες αυτές ημέρες των Αγίων Παθών της Μεγάλης Εβδομάδος, ας παρακολουθοῦμε τις κατανυκτικές Ιερές Ακολουθίες και να συμμετέχουμε στα όσα υπέφερε για μας, με απέραντη ευγνωμοσύνη, όπως πάλι η Εκκλησία μας καλεί:
«Δεῦτε καί ἡμεῖς κεκαθαρμέναις διανοίαις συμπορευθῶμεν Αὐτῷ καί συσταυρωθῶμεν καί νεκρωθῶμεν δι’ Αὐτόν ταῖς τοῦ βίου ἡδοναῖς• ἵνα καί συζήσωμεν Αὐτῷ…εἰς τήν ἄνω Ἱερουσαλήμ» (Στιχηρά Αίνων Όρθρου Μ.Δευτέρας ). Αμήν.