Ο Μοναχός Ισαάκ που είχε ως… συνοδεία του ένα φίδι!

Μοναχός Ισαάκ Διονυσιάτης (1850-1932).

(Επιμέλεια – Διασκευή Στέλιος Κούκος)

[Διήγηση Αρχιμανδρίτη Γαβριήλ, Προηγουμένου Ιεράς Μονής Διονυσίου Αγίου Όρους (1886-1983)]:

Όταν ήλθα στην Μονή, μου έλεγαν με θαυμασμό και χαριτωμενο τρόπο οι διονυσιάτες πατέρες για τον μοναχό Ισαάκ, ο οποίος όταν τοποθετήθηκε για δύο χρόνια στο διακόνημα του αρτοποιού, είχε στην… συνοδεία του στο αρτοποιείο ένα φίδι.

Ήταν ένα από αυτά που ο κόσμος τα ονομάζει “αστρίτες” και εμείς στο Άγιον Όρος τα αποκαλούμε “αλαφιάτες”.

Το φίδι ήταν μεγέθους ενάμισυ μέτρο περίπου, και ήταν τόσο εξοικειωμένο με τον γέροντα ώστε ανέβαινε και κοιμόταν μαζί του στο πρόχειρο κρεβάτι του, που είχε για να ξεκουράζεται στο αρτοποιείο.

Ο γέρων Ισαάκ έφτιαχνε στο φίδι ένα πιάτο με χυλό από αλεύρι και αφού το έτρωγε ο αλαφιάτης πήγαινε στην φωλιά του.

Το φίδι, όμως, προσέφερε και υπηρεσία στον γέροντα του και στο αρτοποιείο της μονής, αφού κυνηγούσε αγρίως τους ποντικούς.
Όσο καιρό, λοιπόν, είχε ο π. Ισαάκ το διακόνημα αυτό έμενε μαζί του και το φίδι.

Και όταν ανέλαβε άλλος αδελφός έφυγε μαζί και ο αλαφιάτης.
Και αυτό για να φανερωθεί ότι στους αγίου άνδρες, τους επιστρέψαντες τους εαυτούς του στην πρώτη κατάσταση του ανθρώπου στην προ της παρακοής, σ’ αυτούς υποτάσσονται τα πάντα.

Από το βιβλίο “Από τον κήπο του Παππού, Αγιορειτικές διηγήσεις Αρχιμ. Γαβριήλ Διονυσιάτου», των εκδόσεων το Περιβόλι της Παναγίας.