Γερόντισσα Γαβριηλία: Οι Άγγελοι έστειλαν τον Αγαθό Άγγελο!

Γερόντισσα Γαβριηλία (1897-1992).

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Στις διάφορες «περιπέτειες» μου, βρίσκομαι κάποτε κι εντελώς στον δρόμο βέβαια. Γιατί δεν ξέρω ποτέ πού θα μείνω την άλλη μέρα. Γυρνώντας από ένα μου ταξείδι στην Ελβετία, όπου συνόδευα μίαν άρρωστη, είχα μιαν ευκαιρία να μείνω σε μια κυρία.
Αλλά φιλοξενία δεν θα πει μονιμότητα… Δεν ήξερα αν θα έπρεπε σε δυο – τρεις μέρες να φύγω…
Κι έτσι λοιπόν, φθάνω ένα πρωί στον Άγιο Λουκά και όπως πάντα μετά την Θεία Λειτουργία και την Θεία Μετάληψη, κάθομαι ήσυχα στην θέση μου.
Κι αρχίζουν και σβύνουν τα φώτα, μαζεύουν τις καρέκλες… Πάω να σηκωθώ και ο καλός μου Φύλακας Άγγελος μου λέει: «Κάτσε εκεί που κάθεσαι»! Κάθομαι… Ο Νεωκόρος άρχισε να… Πάλι σηκώνομαι να φύγω. «Κάτσε εκεί που κάθεσαι»!
Και τότε, βγαίνει ο Πατήρ Αγαθάγγελος… (Μιχαηλίδης).

Είχαμε γνωριστεί μια φορά, όταν είχα κάνει για τον πατέρα μου και την μητέρα μου Μνημόσυνο. Μου λέει:
– Καλημέρα. Τι κάνετε; Πώς εδώ; Τώρα πού μένετε Αδελφή»;

Λέω:
– Αν ήξέρα Πάτερ το πού μένω, θα ήμουν πολύ ευτυχής, άλλα αυτήν την στιγμή δεν υπάρχει αυτό το πού»…

Χωρίς καμμιά άλλη ερώτηση, μου λέει:
– Περίμενε μια στιγμή.

Πάει μέσα στο Ιερό, βάζει το Καλυμμαύχι:
– Πάμε μου λέει.

Ε, Πάμε, πάμε, πάμε και πάμε… Περνάμε στην Πλατεία Κολιάτσου, μπαίνουμε σ’ ένα στενό και φθάνουμε κατ’ ευθείαν στο σπίτι που βρίσκομαι τώρα, βγάζει το κλειδί -και μάλιστα στο κλειδί ήταν κρεμασμένη η Ευαγγελίστρια της Τήνου- κι ανοίγει και μπαίνει στο διαμέρισμα.

Είδα ότι στο κουδούνι έγραφε Αδελφότης Θεολόγων «Η Χάρις». Φαντάζεστε τι είπα μέσα μου! «Θεέ μου, Θεέ μου! Η Χάρις Σου με φέρνει εδώ»!
Ανοίγει λοιπόν και μπαίνει και μου λέει:

– Ορίστε, αυτό είναι δικό σου τώρα. Το είχα πολλά χρόνια σαν φοιτητική λέσχη για φοιτητές που δεν είχαν στέγη, αλλά τώρα είναι άδειο. Ορίστε!

Αρχιμ. Πατήρ Αγαθάγγελος Μιχαηλίδης (1908-1991).

Γιατί ξέρετε, ο Πατήρ Αγαθάγγελος είχε σπουδάσει πάρα πολλά φτωχά παιδιά.
Λέω:

– Είναι του Αγαθού Αγγέλου… Του Πατρός Αγαθαγγέλου…

Εκεί είναι το σπουδαίο! Γιατί εγώ πιστεύω στους Αγγέλους. Κι οι Άγγελοι έστειλαν τον Αγαθό Άγγελο!
Το σπίτι ήταν ολόαδειο. Τέσσερα δωμάτια, κουζίνα, μπάνιο, αποθήκη.

– Αυτό είναι δικό σου τώρα, μου ξαναλέει, εγώ περίμενα έναν άνθρωπο σαν εσένα να έρθει και να που ήρθες…

Από το βιβλίο η «Ασκητική της Αγάπης, Γερόντισσα Γαβριηλία (1897-1992)» των εκδόσεων Πορφύρα.