Όσιος Γεώργιος, Για πρώτη φορά είδα τόσο φωτεινή όψη ανθρώπου, πετούσε

Όσιος Γεώργιος της Δράμας (Καρσλίδης), (1901-1959).

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

[…] Στο μοναστήρι [Ιερά Μονή Αναλήψεως του Σωτήρος, Ταξιάρχες (Σίψα) Δράμας], ξαναπήγαμε οικογενειακώς για να κάνουμε λειτουργία στο όνομά μας.

Φτάσαμε εκεί το απόγευμα και βρήκαμε κι άλλους προσκυνητές.
Ο Γέροντας [όσιος Γεώργιος Καρσλίδης] μάς περίμενε, αλλά δεν είπε τίποτε όταν του είπαμε τι θέλουμε.

Καθίσαμε στον επάνω ξενώνα και περιμέναμε τον εσπερινό.
Ο χρόνος περνούσε αλλά ο Γέροντας δεν σηκωνόταν κι εμείς ανυπομονούσαμε.

Κάποια στιγμή, πετιέται πάνω, τρέχει και χτυπά την καμπάνα.

Εμείς τρομαγμένοι τον ακολουθούμε στην εκκλησία, για να γίνουμε μάρτυρες ενός εσπερινού και μίας παράκλησης απερίγραπτης κατανυκτικότητας.

Καθισμένος στο παγκάρι, έβλεπα τον Γέροντα να αιωρείται ψηλότερα από το δάπεδο του ναού, τα πόδια του δεν πατούσαν στο έδαφος, το πρόσωπό του φεγγοβολούσε.

Για πρώτη φορά είδα τόσο φωτεινή όψη ανθρώπου, πετούσε.

Αυτό που είδαν τα μάτια μου ήταν ένα θαύμα, που με συγκλόνισε ολόψυχα.

Πάντα το θυμάμαι.

Το βράδυ έμεινα στο κελλί του Γέροντα και πήρα το θάρρος να τον ρωτήσω γιατί σηκώθηκε έτσι απότομα και έτρεξε να χτυπήσει την καμπάνα.

– Γιάβρουμ, είπε, εκείνη τη στιγμή ήρθε ο προστάτης σας ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος και έδωσε εντολή για τον εσπερινό και τη Θεία λειτουργία που θέλετε να κάνετε, γι’ αυτό έτρεξα να κτυπήσω την καμπάνα.

Από το βιβλίο του Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, ο “Όσιος Γεώργιος της Δράμας”, (1901-1959). Έκδοση Ιεράς Μονής Αναλήψεως του Σωτήρος, Ταξιάρχες (Σίψα) Δράμα.