Ζήλια

Ερώτηση: Η υπερηφάνεια είναι η αιτία της ζήλιας;

Αρχιμ. Ζαχαρίας: Μπορεί να υπάρχουν πολλές αιτίες, αλλά πάνω απ’ όλα είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης στον Θεό που δίνει τα πάντα στους πάντες. Στην παραβολή του ασώτου υιού, ο πατέρας λέει στον πρεσβύτερο υιό: «Γιατί φέρεσαι με ζήλια προς τον αδερφό σου; πάντα τα εμά σα εστιν, τίποτα δεν μπορεί να σε βλάψει» (πρβλ. Λουκ. 15,31), και ο Θεός λέει τα ίδια λόγια και στον καθένα από μας. Δεν χρειαζόμαστε ζήλια αν ο καθένας από εμάς έχει πρόσβαση σε όσα είναι δικά Του, διότι δεν υπάρχει τρόπος να ζημιωθούμε η να αδικηθούμε. Όταν ο Πέτρος ρώτησε τον Κύριο μετά την Ανάσταση: «Κυριε, ο Ιωάννης δε τι;», ο Κύριος απάντησε: «εάν αυτόν θέλω μένειν έως έρχομαι, τι προς σε; συ ακολούθει μοι» (πρβλ. Ιωάν. 21,21-22). Δηλαδή, η ζήλια είναι αμαρτία διότι δεν ακολουθούμε Εκείνον που είπε: «Παντα τα εμά σα εστιν».

Ερώτηση: Τι να κάνουμε αν αισθανθούμε την ενέργεια της ζήλιας από κάποιον;

Αρχιμ. Ζαχαρίας: Δεν νομίζω ότι είναι υγιές να επιτρέπουμε στον εαυτό μας να πιστεύουμε ότι οι άνθρωποι μας ζηλεύουν, γιατί μπορεί να σφάλουμε και αυτό δεν θα μας βοηθήσει. Είναι καλύτερα να αγνοήσουμε τον λογισμό αυτό και να προσευχηθούμε για τον αδελφό, ο οποίος μπορεί να περνάει από μία δυσκολία. Ακόμα και αν μας ζηλεύουν, είναι καλύτερα να σκεφθούμε ότι έχουν κάποια δυσκολία και να προσευχηθούμε γι’ αυτούς: «Κύριε, Συ βλέπεις, όλοι βασανιζόμαστε από τις δυστυχίες μας. Λάλησον αγαθά στις καρδιές μας και χάρισέ μας την ειρήνη Σου, όπως την χάρισες στους αποστόλους Σου».