Έκτακτη επίσκεψη στον Γέροντα…

Κάτω από την ασφυκτική πίεση της καταθλιπτικής περιρρέουσας ατμόσφαιρας των ημερών, ένιωσα την ανάγκη τόνωσης του ηθικού μου. Πήρα, σήμερα, ανήμερα Λαζάρου, το γνωστό ανηφοράκι για να συναντήσω το Γέροντά μου.

«Γέροντα, κιότεψα. Άρχισα να φοβάμαι. Που πάμε; Πού βρίσκεται η αλήθεια, το σωστό, το ορθό, το καλό; Ακούω πράγματα αντιφατικά για το ίδιο πράγμα, από ανθρώπους που θεωρούσα επαϊοντες, με ορθή και αντικειμενική κρίση».

«Άκουσε αδελφέ μου. Οι κοινωνίες των λαών της Υφηλίου, έχουν περιέλθει σε απόγνωση και σε λογικά, ψυχολογικά και άλλα αδιέξοδα. Η Οικουμένη ταράσσεται, αγωνιά, βυθίζεται στην απελπισία. Ο εχθρός δεν είναι εκείνος που γνωρίζαμε μέχρι τώρα από τους τοπικούς, αλλά και από τους δύο Παγκοσμίους Πολέμους. Ο σημερινός εχθρός είναι πρωτόγνωρος. Δεν είναι ορατός, δεν είναι ακουστός, δεν είναι γευστός, δεν είναι απτός, δεν είναι οσφραντός. Γιαυτό είναι πιο επικίνδυνος και πιο απολέμητος. Η πάλη με τέτοιο εχθρό είναι άνιση. Τα όπλα άμυνας είναι λίγα. Δεν υπάρχουν αποθηκευμένα από καιρό για το ενδεχόμενο έκρηξης τέτοιου πολέμου. Κατασκευάζονται τώρα, με βιασύνη, με αμφισβητήσεις, με ενστάσεις και εντάσεις, με την ανθρώπινη δυσπιστία να είναι διάχυτη…

Η συνέχεια και οι εξελίξεις θα δείξουν εάν πρόκειται για πόλεμο, ποια ήσαν τα αίτια και ποια η αφορμή, που τον προκάλεσαν. Όταν κάποτε ρωτήθηκε ένας θεωρητικός του πολέμου, πώς και πότε βλέπει τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, απάντησε: Δεν ξέρω για τον τρίτο πότε και πως θα γίνει. Θα σας πω για τον τέταρτο ότι θα γίνει με τόξα και βέλη!Ας ελπίσουμε να μη συμβεί κάτι τέτοιο στην ανθρωπότητα.

Μέσα σε αυτό το ασφυκτικό περιβάλλον οι χριστιανοί πρέπει να μείνουμε όρθιοι, ενωμένοι και γρηγορούντες. Οι Άγιοί μας δεν φοβήθηκαν την ερημιά και την απομόνωση. Πολλοί την επέλεξαν για όλη τους τη ζωή. Δεν λογάριασαν τις δοκιμασίες και τα βάσανα. Πολλές φορές και τα επεδίωξαν. Αψήφησαν τις στερήσεις υλικών αγαθών και αρκέστηκαν στο ελάχιστο της επιβίωσης. Ας κοιτάξουμε λοιπόν κατάματα τους Αγίους μας στις ιερές εικόνες! Τι είχαν αυτοί σε σύγκριση με μας; Τους γιατρούς, τα φάρμακα, το σπίτι, το φαί, το ρούχο, το παπούτσι, την άνεση, τη σύνταξη, το πλυντήριο, το ψυγείο, το αυτοκίνητο, το τηλέφωνο; Τίποτα από αυτά. Είχαν την πίστη στο Θεό και την προσευχή. Είχαν την αγάπη προς τους ανθρώπους, την εσωτερική ειρήνη και πραότητα και την ταπείνωση, την κορωνίδα των αρετών.

Μπαίνει η Μεγάλη Εβδομάδα. Ας παρακολουθήσουμε το Χριστό μας, σε τρία υψηλού συμβολισμού γεγονότα, των Μεγάλων αυτών Ημερών, τα οποία πρέπει ιδιαιτέρως να προσέξουμε και να μιμηθούμε.

Το πρώτο είναι η θριαμβευτική είσοδός Tου στην Αγία Πόλη.

Ο Κύριος εισέρχεται καθήμενος επί «πώλου όνου», σηματοδοτώντας και διδάσκοντας την ταπείνωση. Δεν εισέρχεται ως κοσμικός βασιλιάς επί υπερηφάνου ίππου.

Το δεύτερο συμβαίνει την ώρα του Μυστικού Δείπνου. Ο Διδάσκαλος και Θεός, πλένει τα πόδια των Μαθητών για να κηρύξει πάλι, στους αιώνες, την μητέρα των αρετών, την Ταπείνωση.

Το τρίτο γεγονός είναι η Σταύρωση, η ατιμωτική εκτέλεση ποινής, για τη σωτηρία του ανθρώπου. Κλείνει λοιπόν ο κύκλος αυτών των γεγονότων με την Άκρα Ταπείνωση τού Κυρίου επί του Σταυρού, που μας διδάσκει και μας θυμίζει κάτι δύσκολο μεν, αλλά δυνατό, εφικτό και απαραίτητο για την μετοχή μας στο αναστάσιμο φως».

«Γέροντα, τα τρία αυτά σημαντικά γεγονότα ιστορούνται και στις εικόνες, που έχεις τοποθετήσει στο προσκυνητάρι. Εκεί όμως έχεις, πρώτη στη σειρά, μια τέταρτη εικόνα, της Γέννησης του Ιησού στο Σπήλαιο της Βηθλεέμ. Εξήγησέ μου το λόγο και το συμβολισμό».

«Μα είναι το πρώτο δείγμα ταπείνωσης του Ιησού, που η Πρόνοια του Θεού έθεσε ως πρώτο Πυλώνα για τη σωτηρία των ανθρώπων… Όποιος δεν ενστερνιστεί την ταπείνωση ως βασική αρετή, με έμπρακτη εφαρμογή, δεν έχει θέση κοντά στο Χριστό. Αυτό δεν είπε καθαρά ο Ίδιος προς στον Πέτρο την ώρα του Μυστικού Δείπνου;».