Γέροντας Ανανίας: Ο Πρόδρομος ήταν ανώτερος από τους Αποστόλους

Άγιος Ιωάννης Πρόδρομος.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Αρχιμανδρίτης Ανανίας Κουστένης: «Ομιλία στην «Αποτομή της Τιμίας Κεφάλης του Ιωάννου του Προδρόμου»

Εξεφωνήθη την 28η Αυγούστου 2003

Να ‘μαστε και πάλι μαζί σήμερα, σεβαστοί και αγαπητοί μου ακροατές. Ολόκληρο το μήνα Αύγουστο είχαμε συντροφιά και παρέα γλυκύτατη τον Χριστό μας, με τη Μεταμόρφωσή Του τη Θεία, και την Παναγία μας, με την Κοίμηση και την αγία Μετάστασή της. Και σίγουρα περάσαμε καλά. Και τώρα βρίσκουμε μπροστά μας τον Άη-Γιάννη. Τον Βαπτιστή του Χριστού. Και τον κουμπάρο της Παναγίας μας.

Και μάλιστα στο αποκορύφωμα της επιγείου δράσεώς του. Στην Αποτομή, δηλαδή, στο κόψιμο, της Τιμίας Κεφαλής του, απ τον άνομο Ηρώδη και την Ηρωδιάδα και τους υπόλοιπους. Ο Άγιος Ιωάννης, σύμφωνα με τη μαρτυρία του Χριστού μας, είναι ο μεγαλύτερος άνθρωπος, ο μεγαλύτερος άγιος, επάνω στή γη. Υπήρξε προφήτης, προφητευθείς από άλλους προφήτες.

Υπήρξε Πρόδρομος τον Κυρίου. Που ετοίμασε τον ερχομό Του στις ψυχές και στους ανθρώπους. Υπήρξε ο Βαπτιστής των ανθρώπων, αλλά και του Θεανθρώπου. Υπήρξε ο κήρυξ της μετανοίας. Και ήτο και ανώτερος από τους Αποστόλους, διότι εκείνοι αργότερα τον εκήρυξαν απόντα. Ενώ εκείνος τον εκήρυξε παρόντα. Λέγοντας στους Ιουδαίους και στους μαθητάς του, τους μαθητάς του Προδρόμου, του ιδίου του εαυτού του, δηλαδή: «Ίδε ο αμνός του Θεού, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου».

Και στη συνέχεια, ο άγιος Ιωάννης εμίκραινε και ο Χριστός μεγάλωνε στις ψυχές και στο έργο. Και είχε πει ο άγιος Ιωάννης, για τον Χριστό μας, ότι: «Αυτός πρέπει να αυξάνει κι εγώ πρέπει να μικραίνω». Είναι, λοιπόν, όντως, ο μεγαλύτερος άνθρωπος κι ο μεγαλύτερος άγιος επάνω στή γη. Μετά την Παναγία, φυσικά. Εννοείται.

Κι είναι μεγάλη η χάρη του αγίου Ιωάννου. Το Ευαγγέλιο διέθεσε πολλές σελίδες για το βίο το έργο και το θάνατο του αγίου Ιωάννου. Περισσότερες κι απ’ όσες διέθεσε και για τη Θεοτόκο. Γιατί ο άγιος Ιωάννης είναι η αρχή του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού. Η αρχή του Θεϊκού έργου της σωτηρίας. Και η Εκκλησία και το Ευαγγέλιο έχει παράλληλα τα γεγονότα και τη ζωή του αγίου Ιωάννου και του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, τηρουμένων, βέβαια, πάντοτε, των αναλογιών.

Γιατί Εκείνος είναι ο Χριστός ο ίδιος. Ο άγιος Ιωάννης είναι ο λύχνος του Φωτός.

Τον βάζει έξι μήνες πριν τη Σύλληψη του Χριστού. Έξι μήνες πριν, 23 Σεπτεμβρίου, πριν τον Ευαγγελισμό, δηλαδή, έχομε τη Σύλληψη του αγίου Ιωάννου. Και κατά τον Ευαγγελισμό έχομε τη Σύλληψη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου. Έξι μήνες πριν τη Θεία Γέννηση του Χριστού, 24 Ιουνίου, έχομε τη Γέννηση του άγιου Ιωάννου.

Και στη συνέχεια, έχομε παράλληλα γεγονότα, και στο τέλος της δημοσίας δράσεως του Ιησού, έχομε το μαρτυρικό θάνατο του αγίου Ιωάννου. Και αυτό είναι προδρομικό και παράλληλο. Διότι, καθώς πηγαίνομε για τη μεγάλη Δεσποτική εορτή της Υψώσεως του Σταυρού του Κυρίου μας, που έχει και επέχει τα ίσα της αγίας και Μεγάλης Παρασκευής, που ‘ν’ ο θάνατος, δηλαδή, του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο Σταυρικός θάνατός Του, έχομε και τον θάνατο του «μείζονος εν γεννητοίς γυναικών».

Του αγίου Ιωάννου, που προηγείται. Προηγήθηκε ο θάνατος του αγίου Ιωάννου. Και προεμαρτύρησε και προεσήμανε και τον Σταυρικό θάνατο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Τον Οποίον εκείνος, ο άγιος Ιωάννης, εκήρυξε εδώ στη γη. Και τώρα έφυγε διά του θανάτου και επήγε στην άλλη πλάση.

Στον αναύγητο Άδη. Και εκεί εκήρυξε, προεκήρυξε τον ερχομό του Ιησού Χριστού επάνω στη γη, στους ζωντανούς, και σε λίγο τον ερχομό του στον Άδη, στους νεκρούς. Και βλέπουμε, ακόμη, στην ιερά εικονογραφία της Αναστάσεως, η εικόνα της Αναστάσεως της Ορθοδόξου είναι η εις Άδου Κάθοδος, βλέπουμε ανάμεσα στους δικαίους πρώτος ο άγιος Ιωάννης να είναι, περιχαρής και περίλαμπρος, και να κάνει τι εκεί; Να δείχνει πάλι τον Αμνό του Θεού. Τον Σταυρωθέντα και Ταφέντα και Καταβάντα εις τον Άδην. Και να λέει: «Ίδε ο Αμνός του Θεού, ο αίρων την αμαρτίαν τον κόσμου».

Άλλωστε, και το Απολυτίκιο, που Θ’ ακούσομε καί απόψε και αύριο, αυτό λέει για τον άγιο Ιωάννη. «Μνήμη δικαίου μετ’ εγκωμίων σοι δε αρκεσεί η μαρτυρία του Κυρίου, Πρόδρομε· ανεδείχθης γαρ όντως και Προφητών σεβασμιώτερος, ότε και εν ρείθροις βαπτίσαι κατηξιώθης τον κηρυττόμενον. Όθεν της αληθείας υπεραθλήσας χαίρων ευηγγελίσω και τοις εν Άδη Θεόν φανερωθέντα εν σαρκί, τον αίροντα την άμαρτίαν του κόσμου, και παρεχοντα ημίν το μέγα έλεος».

Πήγε με χαρά στον Άδη και ευαγγελίσθηκε τον Αμνό του Θεού, τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου. Και τον περίμεναν πια ολόχαροι, εκείνοι που πίστεψαν στον Βαπτιστή κι εκείνοι που περίμεναν αιώνας αιώνων στον αναύγητο Άδη τον ερχομό του Λυτρωτού. Κι όταν ήλθε ο Λυτρωτής στον Άδη, εφωτίσθη ο Άδης με την αστραπή της Θεότητος. Και εφάνηκαν τα πάντα του.

Κι ο μέγας Βαπτιστής Τον εκήρυξε κι εκεί Παρόντα! «Κατάστειχτον τοις μώλωψι και πανσθενουργόν». Ενώ ήτανε από τους μώλωπες κατάστικτος, καταπληγωμένος, ήταν και παντοδύναμος. Γιατί η ψυχή του Ιησού έπηγε μαζί με τη Θεότητα στον Άδη. Μαζί με τη Θεότητα στον Άδη! Και ενίκησε τον Άδη!

Συνέχεια εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=320836

Απόσπασμα από το βιβλίο του μακαριστού Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη «Λόγοι για τον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο», των εκδόσεων Ακτή, Λευκωσία 2010.