Άγιος Μερκούριος, Ο άγγελος τον εξόπλισε, τον ενίσχυσε και ο Χριστός τον χαιρέτισε πριν το μαρτύριο!

Μεγαλομάρτυρας άγιος Μερκούριος. Τοιχογραφία του Μανουήλ Πανσέληνου, Ιερός Ναός Πρωτάτου, Καρυές Άγιον Όρος.

Ο Μεγαλομάρτυς Μερκούριος έζησε τον 3ο αι., στα χρόνια των βασιλέων Δεκίου και Ουαλλεριανού. Ήταν γενναίος στρατιωτικός, από πατέρα Σκύθη, και υπηρετούσε στο στράτευμα των Μαρτησίων.

Κάποτε τον έστειλε με το στράτευμά του ο βασιλιάς να πολεμήσει τους βαρβάρους. Οι βάρβαροι ήταν πολλοί, και ο άγιος σκεπτόταν με απορία τι να κάνει.

Ξαφνικά, παρουσιάστηκε μπροστά του ένας λευκοντυμένος άγγελος, κρατώντας ξίφος στο χέρι.

Το έδωσε στο νέο και του είπε:
– Αγαπημένε μου φίλε Μερκούριε, μ’ έστειλε ο Κύριος για να σ’ ενθαρρύνω και να σε δυναμώσω. Χτύπησε τους εχθρούς σου, και, με τη βοήθεια του Θεού, θα νικήσεις. Με τη νίκη αυτή θα γίνεις παντού περιβόητος. Πρόσεξε όμως, να μη φανείς στον Ευεργέτη σου αχάριστος, αλλά πάντα να θυμάσαι τη βοήθειά Του. Στην ψυχή σου πρέπει να ριζώσει ο πόθος Του, γιατί κάποια μέρα θα μαρτυρήσεις για το άγιο όνομά Του και θα λάβεις του μαρτυρίου το στεφάνι.

Ο άγιος, μ’ αυτά που άκουσε, πήρε θάρρος και δύναμη. Όρμησε ακάθεκτος στη μάχη και κατατρόπωσε τους εχθρούς με το σπαθί του αγγέλου.

Ο βασιλιάς θαύμασε τον ηρωισμό του και τον ανακήρυξε αρχιστράτηγο. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά του πρόσφερε δώρα, τον διαφήμισε στο λαό και τον προσκαλούσε καθημερινά στο βασιλικό τραπέζι.

Η πολλή όμως αγάπη του επίγειου βασιλιά έκανε τον άγιο να λησμονήσει τον ουράνιο.

Γι’ αυτό ο θείος άγγελος παρουσιάζεται πάλι μια νύχτα, τον ξυπνάει και τον
παρατηρεί:
– Τι σου είπα, Μερκούριε, όταν σου πρόσφερα το διαλεχτό σπαθί και νίκησες με τη θεϊκή βοήθεια τα στίφη των βαρβάρων; Είναι γραφτό να μαρτυρήσεις για το Χριστό και να δοξαστείς αιώνια. Εσύ όμως λησμόνησες τον ουράνιο Βασιλιά και προτίμησες τις τιμές του επίγειου. Ξύπνα απ’ την αμέλειά σου, καταφρόνησε την πρόσκαιρη απόλαυση, κι έτσι θ’ αξιωθείς να κατοικήσεις στα παλάτια τ’ ουρανού.

Ο άγγελος αμέσως έγινε άφαντος, κι ο νέος, μετανοημένος ειλικρινά, αποφάσισε ν’ ακολουθήσει τη συμβουλή του αγγέλου.

Την άλλη μέρα ο βασιλιάς τον κάλεσε να θυσιάσει στο ναό της Αρτέμιδος αυτήν είχαν βοηθό στους πολέμους. Εκείνος αρνήθηκε τη θυσία και ομολόγησε με θάρρος την πίστη του. Ύστερα έβγαλε τη ζώνη και τον μανδύα του στρατηλάτη και τα έριξε καταγής.

Στη φυλακή που τον έβαλαν, προσευχόταν μέχρι αργά τα μεσάνυχτα. Τότε πλησίασε κοντά του πάλι ο άγγελος και τον παρότρυνε σε νέους, πνευματικούς τώρα, αγώνες.
– Κήρυξε, του είπε, με παρρησία τον Χριστό, και υπόμεινε με ανδρεία τα πρόσκαιρα βασανιστήρια, για ν’ απολαύσεις αιώνια δόξα και αγαλλίαση.

Το πρωί ο άγιος υπέμεινε πολλά κολαστήρια. Κι όταν αργότερα, γεμάτο πληγές, τον έριξαν πάλι στη φυλακή, ήρθε σύμμαχός του ο άγγελος και του είπε:
– Χαίρε γενναίε και ανίκητε στρατιώτη του Χριστού!

Και με τον χαιρετισμό αυτό του αγγέλου, ο άγιος συνήλθε κι έγινε υγιής όπως πρώτα.

Ο βασιλιάς, βλέποντάς τον υγιή, αγρίεψε και διέταξε να τον υποβάλουν σε χειρότερα βασανιστήρια. Οι δήμιοι κουράστηκαν.

Κι ενώ ετοιμάζονταν να τον αποκεφαλίσουν, παρουσιάζεται ο Δεσπότης Χριστός και του απευθύνει τον ύστατο επίγειο χαιρετισμό:
– Χαίρε, Μερκούριε! Το μαρτύριό σου φτάνει στο τέλος, κι εσύ θ’ απολαύσεις στον ουρανό πλούσια την ανταμοιβή των πόνων σου!

Από τον Μέγα Συναξαριστή της Ορθοδόξου Εκκλησίας.