Με τις συμβουλές και τις προσευχές του Γέροντα Χαράλαμπου έκανε τον κακό άνθρωπο κουμπάρο!

Ιερομόναχος Χαράλαμπος Διονυσιάτης, (1908-2001), Προηγούμενος Ιεράς Μονής Οσίου Διονυσίου, Αγίου Όρους.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Συνέχεια από εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=326848

Εγώ, Γέροντα, έχω άλλο πρόβλημα. Είμαι οικογενειάρχης· ζω τίμια με την γυναίκα μου. Δεν πειράζω κανένα. Όμως έρχεται άλλος, χωρίς να τον αγγίξης και σου δημιουργεί ένα σωρό προβλήματα· σε αδικεί, σε κλέβει, σε βρίζει, σε απειλεί. Του λες, «κάτσε ήσυχα», αγριώνεται πιο πολύ. Πώς να ζήσης ειρηνικά μ’ αυτόν τον άνθρωπο; Πώς να τον αγαπήσης; Mάλλον πώς να μην τον μισήσης; Πώς να μην τον καταραστής να πάη… στην οργήν του Θεού;
– Αυτός, παιδί μου, έχει δαιμόνιο. Λένε οι άγιοι Πατέρες, πίσω από τον κακόν άνθρωπον, να βλέπεις τον σατανάν. Ο σατανάς που έχει μέσα του, προκαλεί κι εσένα για να τον καταραστής, να τον βρίσης, να τον κτυπήσης, για να κερδίση κι εσένα.

Το κακό, έλεγε ο Γέροντας μου [ο όσιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής], με το κακό δεν διορθώνεται. Είναι ένας πειρασμός μεγάλος. Θέλει κι εδώ αγώνα. Θα κάνουμεν ότι λέει ο Χριστός· «ευλογείτε και εύχεστε…». Κι αυτός ο κακός, σε σπρώχνει με το ζόρι στον Χριστό.

Θα λες: «Χριστέ μου, συγχώρησέ τον, δεν καταλαβαίνει τι κάμνει, φώτισέ τον. Διώξε το πονηρό δαιμόνιο, για να καταλάβη τα σφάλματά του».

Κατόπιν γυρνάμε και πάλιν στην ευχούλα, για να λάβουμεν δύναμιν· «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», συνέχεια.

Γέροντα, να εξομολογηθώ δημοσίως κάτι; Λέω πολλές φορές μέσα μου «μωρέ να του δώσω μια στο κεφάλι, να τον ρίξω κάτω κι ας πάω φυλακή».
– Ε, να! Είδες ο σατανάς που σε σπρώχνει! Να πας δικαστήρια, φυλακή και ν’ αφήσης την οικογένεια στο έλεος του Θεού. Όχι, παιδί μου, μην τον ακούς. Ο πειρασμός την καταστροφή σου θέλει. Άκουσε αυτά που λέγει ο Χριστός μας και θα δης ότι θα βγη σε καλό. Με την καλή σου συμπεριφορά η θα διορθωθή ή ο Χριστός θα δώση λύσιν. Αρκεί να παρακαλάς και συ και η γυναίκα σου με την ψυχή σας. Και μάλιστα να κοινωνάτε και τακτικά, για να δυναμώνη η ψυχή σας.

Τι προσευχή, και τι Θεία Κοινωνία μ’ αυτά τα χάλια!
– Ίσα-ίσα, επειδή έχουμε χάλια, πιο πολύ χρειάζεται προσευχή και Θ. Κοινωνία. Μόνο σου είπα, πριν παρακαλέσης για τον εαυτό σου, θα παρακαλέσης για τον εχθρό σου.

Μα, αφού Γέροντα, και ο παπάς και όλος ο κόσμος ξέρει ότι δεν μιλιόμαστε, πώς θα κοινωνήσω;
– Αν αυτό εξαρτάται από σένα, βέβαια δεν μπορείς να κοινωνήσης. Αν όμως εξαρτάται από τον άλλον, τότε εσύ είσαι ελεύθερος. Θα δοκιμάσης και να του μιλήσης και να συμφιλιωθής. Αν ο πειρασμός τον σκληρύνει να μη σου μιλήση ώσπου ζει, τι θα γίνη δηλαδή; Θα πεθάνης και ακοινώνητος; Πού το βρήκαμε αυτό;

Αγωνίσου εσύ, παιδί μου, όσο μπορείς. Αν με τον καλό σου τρόπο κερδίσεις τον άνθρωπον αυτόν, να ξέρεις ότι έβγαλες ψυχήν μέσα από τα δόντια του σατανά. Ο μισθός σου θα είναι πολύ μεγάλος. Αν δεν μπορέσεις εσύ, εύχου να τον συνετίση ο Θεός που έχει την δύναμιν.

Γέροντα μου, είναι λίγο δύσκολα αυτά που λέτε· ωστόσο θα προσπαθήσω να τα εφαρμόσω.
– Θεός σχωρέσει σε, παιδί μου. Προσπάθα και θα προσπαθήσω κι εγώ μαζί σου. Γράψε μου τα ονόματά της οικογενείας σου. Γράψε κι αυτόν τον παλληκαράν, που σας ανακατεύει. Όλοι να προσευχηθούμε και ο Θεός βοηθός.

Σημείωση συγγραφέα [του βιβλίου]: Ο ανωτέρω αδελφός, μόλις πληροφορήθηκεν ότι θα κυκλοφορήση το βιβλίο σχετικά με τον αείμνηστον παπά-Χαράλαμπον, μου εμπιστεύτηκε την ανωτέρω διαλογική συζήτησι, με την διαβεβαίωσι συγχρόνως ότι, αφού ακολούθησε την συμβουλήν του Γέροντα, από τότε σιγά-σιγά όλα πήγαν κατ’ ευχήν.
Και με τον γείτονά του, έχουν τόσο πολύ συμφιλιωθεί, ώστε, ακόμα και κουμπαριό έχουν συνάψει (με αναδοχήν βαπτίσεως), αλλά και στο σπίτι του βασιλεύει η προσευχή, η αγάπη και η ειρήνη.

Απόσπασμα από το βιβλίο του Μοναχού Ιωσήφ Διονυσιάτη, «Ιερομόναχος Χαράλαμπος Διονυσιάτης, Ο διδάσκαλος της νοεράς προσευχής».