Γέρων Θαδδαίος, Απελευθέρωση από γήινα δεσμά και μία αναπάντεχη εξέλιξη!

Γέρων Θαδδαίος της Βιτόβνιτσας (1914-2003).

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Γέρων Θαδδαίος, «Δεν επιτρέπεται να δενόμαστε με οτιδήποτε παθιασμένα»

«Να καθαρίσεις την καρδιά από όλα τα υλικά δεν είναι εύκολο. Όσο ήμουν νέος μοναχός, είχα ερωτευθεί το δικό μου ρολόι χεριού. Μια φορά αναρωτήθηκα: ‘Εάν ερχόταν κάποιος και σου έπαιρνε αυτό το ρολόι, θα είχες στενοχωρηθεί πολύ’;

Αισθάνθηκα στην καρδιά μου ότι αυτό θα ήταν ‘τρομακτικό’ για μένα.

Τότε αντιλήφθηκα ότι αυτό το ρολόι έγινε ζημιογόνο για την ψυχή μου και αμέσως το δώρισα σε κάποιον.

Μετά παρατήρησα ότι ερωτεύτηκα το ακορντεόν μου, οπότε το πούλησα.

Όμως, το πιο δύσκολο μου ήταν ν’ απελευθερωθώ από τον εξής πειρασμό:
Ήρθε μια φορά σε μένα ένας άνθρωπος και με παρακάλεσε να προσεύχομαι για την κόρη του, η οποία είχε πάρει άσχημο δρόμο…

Συχνά ερχόταν σε μένα, μου μιλούσε γι’ αυτήν και ζητούσε συμβουλές. Λυπόμουν αυτήν την κοπέλα και προσευχόμουν στον Κύριο πολύ να τη βοηθήσει.

Και, παρόλο που ποτέ δεν την είχα δει στη ζωή μου, όταν μια φορά κοίταξα στην καρδιά μου, είδα ότι εκείνη βρίσκεται µέσα της. Στην καρδιά μου, αντί του Βασιλιά της Δόξας, υπήρχε το είδωλο…
Χρειάστηκα επτά μήνες, ώσπου να τη βγάλω από τον νου μου, τη βούληση μου και τελικά από την καρδιά μου».

Όταν ο Γέροντας τελείωσε αυτήν την ιστορία, κάποιος τον ρώτησε:
– Τι έγινε με την κοπέλα;

Αυτός απάντησε:
– Πήγε σε μοναστήρι.

Από το βιβλίο του Γέροντα Θαδδαίου της Βιτόβνιτσας, «Όποιον σκέπτεσεαι σ’ εκείνον ανήκεις», των εκδόσεων Πορφύρα.