Γερόντισσα Γαβριηλία: Θέλω να προσφέρω κάθε μέρα τον εαυτό μου κι όχι να είμαι ένα πτώμα υπακοής μόνο!

Γερόντισσα Γαβριηλία (1897-1002).

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Η Αγάπη και Ταπείνωση πάνε μαζί.

Όταν αγαπάς έναν άνθρωπο δεν μπορείς να είσαι εγωίστρια απέναντί του.

Πάρε [για παράδειγμα] το παιδί και την μητέρα. Τον αδελφό και την αδελφή.
Τον πατέρα και την μητέρα.

Θυμάμαι, όταν ήμουν παιδί με την μητέρα μου που αγαπούσα πάρα πολύ και με
τον πατέρα μου που ήταν τόσο απαλός και καλός, δεν τολμούσα να έχω
δικό μου θέλημα όταν ο εγωισμός μου ήθελε κάτι…

Μόνο για να μην τους λυπήσω!

Όχι που δεν ήθελα αυτό ή εκείνο. Το ήθελα.

Αλλά το ίδιο γίνεται και σήμερα. Αν δεν κάνω μια κακή πράξη, είναι που δεν θέλω να
«λυπήσω» τον Θεό.

Όχι επειδή Τον τρέμω.

Γιατί Τον αγαπώ.

Δεν είμαι αιχμάλωτος του Θεού.

Ούτε έχω «παραδοθεί», όπως γίνεται σ’ έναν πόλεμο.

Θέλω να προσφέρω κάθε μέρα τον εαυτό μου.

Με όλη μου την αγάπη και όλο μου το θέλημα, τώρα που είμαι ζωντανή, σήμερα κι όχι
να είμαι ένα πτώμα υπακοής μόνο.

Μπορώ να το κάνω κι εκείνο, αλλά θα είμαι ένα πτώμα.

Του λέω: «Θέλω αυτό που θέλεις, Θεέ μου».

Δεν μπορώ να το αισθανθώ αλλιώς.

Έτσι και με τους ανθρώπους.

Θέλω μ’ όλη μου την καρδιά να τους αγαπήσω, και τους αγαπώ.

Και δεν με ενδιαφέρει καθόλου ποιος είναι ο άνθρωπος.

Είναι Άνθρωπος.

Με μια καρδιά, μια ψυχή, ένα μυαλό, σαν εμένα. Τέλος!

Από το βιβλίο «Γερόντισσα Γαβριηλία, Η ασκητική της αγάπης» των εκδόσεων Πορφύρα.