Άγιος Κασσιανός – μια φορά κάθε 4 χρόνια

Τα δίσεκτα χρόνια στη λαϊκή παράδοση έχουν συνδεθεί με ατυχήματα, με κακά, με συμφορές, με πόνο και με δάκρυα. Θυμόμαστε το σπαραχτικό τραγούδι του Νεκρού Αδελφού και την παντρεμένη στα ξένα Αρετή!… «…κι εμπήκε χρόνος δίσεχτος και μήνες οργισμένοι, κι έπεσε το θανατικό κι οι εννιά αδερφοί πεθάναν…».

Κάθε τέσσερα χρόνια το δίσεκτο έτος είναι μπροστά μας. Η λαϊκή παράδοση για τα δίσεκτα έτη έχει σήμερα ατονήσει, ή μάλλον έχει εντελώς ξεχαστεί. Το 2020, που διανύουμε, είναι δίσεκτο έτος. Ο Φλεβάρης, ο λεγόμενος και Κουτσοφλέβαρος θα μετρήσει φέτος όχι 28 μέρες, αλλά 29! Αδικημένος μήνας. Κουτσός μήνας. Κάθε τέσσερα χρόνια τεντώνει λίγο το ποδάρι του για να μετρήσει 30 ή 31 μέρες, όπως οι άλλοι μήνες του ενιαυτού, αλλά δεν τα καταφέρνει!….

Η Εκκλησία μας προφανώς προβληματίστηκε πολύ όταν χρειάστηκε να ορίσει τον Άγιο για να τιμάται στις 29 του Φλεβάρη, δηλαδή κάθε τέσσερα χρόνια! Τελικά βρήκε τον κατάλληλο Άγιο, τον Άγιο Κασσιανό. Ο Άγιος δεν «ενοχλείται» που κατά παράβαση «της αρχής της ισότητας» τιμάται η μνήμη του κάθε τέσσερα χρόνια και όχι κάθε χρόνο, όπως όλων των άλλων Αγίων. Δεν στενοχωρείται που δεν έχει ναούς αφιερωμένους σε αυτόν για να …στεγάζεται. Δεν θλίβεται που δεν έχει πιστούς να φέρουν το όνομά του. Πλέον αυτών, η Εκκλησία, ήταν πολύ δύσκολο να ανεύρει Άγιο, που να έχει κοιμηθεί εν Κυρίω, όπως ο Άγιος Κασσιανός, την 29η Φεβρουαρίου!

Όλα αυτά τα «ουσιαστικά και τυπικά προσόντα», τα συγκέντρωνε επάξια ο Άγιος Κασσιανός.

Το όλο «βιογραφικό» του εξ άλλου είναι εξαίρετο. Γεννήθηκε στη Ρώμη από επιφανή οικογένεια. Απέκτησε υψηλή μόρφωση. Διακρινόταν για τις χριστιανικές αρετές του. Προτιμούσε το λιτό, ταπεινό, εγκρατή, ασκητικό βίο. Πορεύτηκε στην Αγιοπλάστρα Ανατολή και βίωσε εκ του σύνεγγυς τον ορθόδοξο μοναχισμό και γνώρισε από κοντά την εξέλιξη της πορείας του χριστιανισμού, που αντιπάλευε σκληρά εν μέσω των ακανθών των αιρέσεων περί τα τέλη του 4ου και τις αρχές του 5ου αιώνα μ.Χ.

Το όνομα Κασσιανός προέρχεται από την κασσία, ένα άρωμα-μύρο που είχε διαδοθεί από την Ανατολή στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

Γιορτάζοντας λοιπόν ο Άγιος Κασσιανός κάθε τέσσερα χρόνια, δεν έχει αποκτήσει, μέχρι σήμερα (;) δικό του ναό για να στεγαστεί. Είναι ένας «΄Αστεγος» Άγιος! Όλοι βεβαίως οι Άγιοι, που έχουν ναούς, αναμφισβήτητα είναι πρόθυμοι να προσφέρουν στέγη στον συμπαθή συν-Άγιό τους Κασσιανό. Ο ίδιος πιστεύω ότι θα καταλήξει σε ένα για να μην είναι περιφερόμενος!…

Έχω την πεποίθηση ότι ο Άγιος θα προτιμήσει κανένα μικρό και ταπεινό εκκλησάκι. Άγνωστο, άσημο, φτωχό, που να τον εκφράζει καλύτερα. Τέτοια υπάρχουν ευάριθμα στο κέντρο της Αθήνας και όχι μόνο.

Σύμφωνα με μη διασταυρωμένες ακόμη πληροφορίες, σε ένα από αυτά τα μικρά εκκλησάκια τού Κέντρου της Αθήνας θα προσκληθεί να στεγαστεί ο Άγιος Κασσιανός και να γίνει «σύνοικος» και «συνέστιος», με τον τιμώμενο Άγιο του μικρού ναού, ο οποίος κατέχει τον βαρύ και τιμητικό τίτλο του Μεγάλου στην Ορθοδοξία μας, προς δόξαν του Τριαδικού Θεού!