Όσιος Χριστόδουλος, Το «ευσεβές» ατόπημα του πορτογάλου βασιλιά στην Πάτμο!

Όσιος Χριστόδουλος ο εν Πάτμω.

(Διασκευή, επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Τον Σεπτέμβριο του έτους 1218, πέρασε από την Πάτμο ο βασιλιάς της Πορτογαλίας, προερχόμενος από τα Ιεροσόλυμα. Όταν αγκυροβόλησε στο λιμάνι του νησιού, κατέβηκε από το καράβι και ανέβηκε στο Μοναστήρι για να προσκυνήσει το λείψανο του αγίου Χριστοδούλου του εν Πάτμω, του θαυματουργού, γιατί άκουσε πολλά για τα θαύματά του.

Όταν προσκύνησε και προσευχήθηκε έδωσε στον ηγούμενο της Μονής έναν ασημένιο δίσκο και 30 φλουριά και τον παρακάλεσε να του δώσει ένα μικρό μέρος από το άγιο λείψανο και ο ίδιος να του δώσει όσο χρυσάφι χρειαζόταν.

Ο ηγούμενος, όμως, και οι πατέρες της Μονής επέστρεψαν τα δώρα τα οποία τους έδωσε, λέγοντάς του, ότι και όλα τα πλούτη του αν τους έδινε δεν θα τολμούσαν να κόψουν ούτε το ελάχιστο κομμάτι από λείψανο του αγίου.

Για τον λόγο αυτό ο πορτογάλος βασιλιάς όταν έφτασε στο πλοίο του, έστειλε ανθρώπους της συνοδείας του να προσκυνήσουν τον άγιο, ενώ είπε σε κάποιον δούλο του, κατά τη διάρκεια της προσκύνησης του αγίου λειψάνου να κόψει με τα δόντιά του ένα δάκτυλο και να του το πάει, χωρίς να τον πάρουν είδηση οι μοναχοί.

Πράγματι, έτσι έγινε! Και όταν ο δούλος έφτασε στο καράβι παρέδωσε στον βασιλιά τον αντίχειρα της δεξιάς χείρας του αγίου Χριστοδούλου.

Κάτι βεβαίως που δεν πέρασε απαρατήρητο από τον ίδιο τον άγιο.

Το βράδυ, λοιπόν, έγινε τέτοια θαλασσοταραχή, εξ αιτίας δυνατού αέρα που άρχισε να φυσά ξαφνικά που παρ’ ολίγον να καταποντιστούν όλα τα πλοία των Πορτογάλων.

Όταν ο βασιλιάς είδε όλον αυτόν τον σάλο της θάλασσας και ότι κινδύνευαν να βυθιστούν τα πλοία του αύτανδρα, παρέδωσε στον δούλο του το μέρος του αγίου λείψανου το οποίο είχε αποσπάσει δολίως και του είπε να το επιστρέψει στο Μοναστήρι.

Του είπε, επίσης, να ομολογήσει με παρρησία την αμαρτία του και να ζητήσει συγχώρεση για την πράξη του, γιατί το έκανε από ευλάβεια. Όταν ο δούλος μαζί με τους λοιπούς που τον συνόδευαν ανέβαιναν προς το Μοναστήρι, άρχισε εν των μεταξύ και η θάλασσα να ησυχάζει.

Και την στιγμή που απέθεσε τον σεπτό αντίχειρα στην θέση του, έπαυσε εντελώς η τρικυμία και απλώθηκε γαλήνη στο λιμάνι.

Διασκευή από τον «Μεγάλο Συναξαριστή της Εκκλησίας», τόμος  γ’, μήνας Μάρτιος.