Το χάρισμα του «μπεκρούλιακα»!

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Ανέβηκε κάποτε ο αββάς Ξανθίας από τη Σκήτη στην Τερεμουθίν* όπου έμεινε λίγο για (ν’ αναπαυθεί από) τον κόπο της ασκήσεως.

Εκεί του πρόσφεραν λίγο κρασί, ενώ συνάμα κάποιοι του έφεραν κι έναν δαιμονισμένο (για να τον θεραπεύσει).

Ο δαίμονας τότε άρχισε να βρίζει το γέροντα, λέγοντας:
– Σ’ αυτόν εδώ το μπεκρούλιακα με φέρατε;

Ο γέροντας, (από ταπείνωση), δεν ήθελε να τον διώξει, αλλά για το χλευασμό (που του έκανε), είπε:
– Πιστεύω πως δεν θα έχω αποπιεί τούτο το ποτήρι, όταν ο Θεός θα σε κάνει να βγεις (από τον άνθρωπο).

Και μόλις άρχισε ο γέροντας να πίνει, ο δαίμονας κραύγασε:
– Με καις! Με καις!

Πραγματικά, πριν αδειάσει (το ποτήρι), βγήκε (από το δαιμονισμένο) με τη χάρη του Χριστού.

* Πόλη του Δέλτα της Αιγύπτου ανατολικά της Νιτρίας

Από το βιβλίο «Μικρός Ευεργετινός», των εκδόσεων της Ιεράς Μονής Παρακλήτου.