Άγιος Συμεών, Το χάρισμα της γλυπτικής και η ίαση προτού του ζητηθεί

Ο Στυλίτης άγιος Συμεών ο Θαυμαστορείτης.

(Διασκευή, επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Όταν τέλειωσε ο ναός στο Μοναστήρι του αγίου Συμεών του Θαυμαστορείτη που αφιερώθηκε στο όνομα της ζωαρχικής και Παναγίας Τριάδος υπήρχε ανάγκη κάποιου έμπειρου γλύπτη ο οποίος θα λάξευε τις κολόνες.

Για τον λόγο αυτό πήγε στον άγιο Συμεών ένας μοναχός ο οποίος ονομαζόταν Ιωάννης που δεν ήταν γλύπτης ούτε είχε ασχοληθεί ποτέ με την γλυπτική τέχνη και είπε στον άγιο:
– Ακούμπησέ με, Πάτερ, στην καρδιά με την αγία σου χείρα, για να με φωτίσει ο Θεός να πελεκήσω τα μάρμαρα.

Ο άγιος, τότε, του ευχήθηκε στο όνομα του Θεού και ο μοναχός Ιωάννης έλαβε το χάρισμα αυτό και ως άλλος Βεσελεήλ που κατά τους χρόνους της Παλαιάς Διαθήκης είχε επιλέξει ο Θεός για να επιμεληθεί το έργο της κατασκευής της Σκηνής της Διαθήκης, της Κιβωτού, του χάλκινου θυσιαστηρίου κ.άλ., και εργάστηκε με ιδιαίτερη επιμέλεια στο έργο της λάξευσης των κιόνων.

***

Κάποτε, μια γυναίκα γέννησε ένα μωρό το οποίο ήταν εντελώς τυφλό. Οι γονείς του αποφάσισαν να το πάνε στον άγιο που ήταν γνωστός για το πλήθος θαυμάτων που έκανε.

Πήραν, λοιπόν, το παιδάκι τους και ξεκίνησαν για το όρος, όπου ασκήτευε ο άγιος, για να τον παρακαλέσουν να το θεραπεύσει. Κάποια στιγμή, όμως, κουράστηκαν από την ανηφορική οδοιπορία και κάθισαν κάπου για να ξεκουραστούν.

Ξαφνικά, όμως διαπίστωσαν πως το παιδί τους είχε ανοιχτά τα μάτια του και έβλεπε τέλεια!

Και έτσι, τρέχοντας πλέον πήγαν στον άγιο, και με δάκρυα στα μάτια, του είπαν τι συνέβη και τον ευχαρίστησαν για τη θαυματουργική θεραπεία που πρόσφερε στο παιδί τους.

Η παρρησία που είχε προς τον Θεό ο μεγάλος στυλίτης άγιος προλάμβανε τις ανάγκες των ανθρώπων προτού ακόμη της ζητήσουν από αυτόν.

Διασκευή από τον «Μεγάλο Συναξαριστή της Εκκλησίας», μήνας Μάιος, τόμος ε’.