Η ύψωση του παιδιού ψηλά στον αέρα και η εντολή για τον Τρισάγιο Ύμνο

(Διασκευή, Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Στους χρόνους του αυτοκράτορα Θεοδοσίου του Μικρού, το έτος 410, ο πανάγαθος Θεός θέλησε να πληροφορήσει τους ανθρώπους, αφ’ ενός για την κοινή και τελική ανάσταση όλων, και αφ’ ετέρου πώς πρέπει να υμνούν σωστά τον Θεό.

Για τον λόγο αυτό παραχώρησε να γίνουν διαρκείς σεισμοί στην Κωνσταντινούπολη οι οποίοι κράτησαν για μερικούς μήνες. Για τον λόγο αυτό όλος ο λαός της Βασιλεύουσας, μαζί με τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο και τον αγιότατο Πατριάρχη Πρόκλο, όπως και όλον τον Κλήρο βρίσκονταν όλοι μαζί έξω στην πεδιάδα, όπου τελούσαν λιτανείες και δεήσεις.

Επειδή δε τότε άρχισε με την επήρεια του διαβόλου η αίρεση των Θεοπασχίτων*, οι οποίοι είχαν προσθέσει στον Τρισάγιον Ύμνον «ο Σταυρωθείς δι’ ημάς», για τον λόγο αυτό υψώθηκε μπροστά σε όλους ένα παιδί ψηλά στον αέρα.

Μέχρι που μία νεφέλη κατέβασε το παιδί ξανά στη γη το οποίο με δυνατή φωνή αποκάλυψε σε όλους, ότι οι χοροί των αγγέλων ψάλλουν τον Τρισάγιον Ύμνον στον Θεό χωρίς την προσθήκη του «ο Σταυρωθείς δι’ ημάς», λέγοντας: «Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος ελέησον ημάς».

Ο χρονογράφος άγιος Θεοφάνης γράφει, πως το παιδί είχε εντολή να αναγγείλει στον Πατριάρχη Πρόκλο, πως έτσι θα έπρεπε να ψέλνουν τον Τριαδικό Ύμνο. Και βεβαίως ο Πατριάρχης το αποδέχτηκε.

Μετά τους λόγους αυτούς τον μεν παιδί παρέδωσε την ψυχή του στα χέρια του Θεού, ο δε σεισμός σταμάτησε.

* Οι Θεοπασχίτες ήταν υποδιαίρεση της αίρεσης των Μονοφυσιτών, και παραδεχόταν την υπό του αιρετικού επισκόπου Αντιοχείας Πέτρου του Γναφέως εισαχθείσα στον Τρισάγιον Ύμνον, «ο Σταυρωθείς δι’ ημάς». Με την φράση αυτή οι Θεοπασχίτες ομολογούσαν ότι κατά την Σταύρωση έπαθε αυτή η ίδια η θεία φύσις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

** Σύμφωνα με τον Νικηφόρο, ο τόπος στον οποίο υψώθηκε το παιδί ονομάστηκε Ύψωμα Θείο. Και τώρα ονομάζεται κατά παραφθορά Ψωμαθειά.

Διασκευή με πληροφορίες από τον «Μεγάλο Συναξαριστή της Εκκλησίας», μήνας Σεπτέμβριος, τόμος θ’, και την« Χρονογραφία» του Θεοφάνους Ηγουμένου του Αγρού και Ομολογητού, τόμος α΄, των εκδόσεων Αρμός σε μετάφραση του † Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη.