Παρουσίαση βιβλίων του συγγραφέα Αλέξανδρου Κοσματόπουλου

Ο συγγραφέας Αλέξανδρος Κοσματόπουλος.

Οι εκδόσεις Αθανασίου Αλτιντζή, πραγματοποιούν την Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου, στις 19:30, στον αύλειο χώρο της Αγιορειτικής Εστίας (Εγνατίας 109, Θεσσαλονίκη), παρουσίαση των βιβλίων του Αλέξανδρου Κοσματόπουλου, «Λύτρον λύπης, Ο Απόστολος Παύλος και οι Επιστολές του» και «Ο πιο σύντομος δρόμος».

Στην παρουσίαση συμμετέχουν
Αλέξανδρος Κοσματόπουλος, λογοτέχνης
Ιωάννης Κουρεμπελές, Καθηγητής Δογματικής και Συμβολικής Θεολογίας, Α.Π.Θ.
Θεόφιλος Πουταχίδης, Καθηγητής Κτηνιατρικής, Α.Π.Θ.
Πρωτ. Δημήτριος Αβδελάς, Διδάκτωρ Θεολογίας, Α.Π.Θ.
Αναστάσιος Πολυχρονιάδης, Διδάκτωρ Θεολογίας, Α.Π.Θ.

Λίγα λόγια για τα βιβλία που πρόκειται να παρουσιαστούν:

«Λύτρον λύπης, Ο Απόστολος Παύλος και οι Επιστολές του»
Κυκλοφορία: Ιούνιος 2020
Σελίδες: 376

Η κατανόηση του Παύλου δεν αποτελεί απλώς θέμα μιας «συλλογιστικής». Δεν είναι να διαμορφώσουμε μια γνώμη για τον Παύλο ή να εγκωμιάσουμε το έργο του. Η καθημερινότητα του βίου μας ξεστρατίζει, και οι αντιλήψεις της εποχής μας, η οποία περιφρονεί την πνευματικότητα που εμπεριέχει η μαθητεία στους μεστούς νοημάτων λόγους του, μας απομακρύνει από το έργο του, όπως και από τον ίδιο. Χρειάζεται να βγούμε από τις επιταγές της εποχής μας και να δούμε τον Παύλο με τα μάτια μιας γνώσης που είναι πάντα παρούσα κι ωστόσο μας διαφεύγει. Θα πρέπει να αφουγκραστούμε αυτά που λέγει και πασχίζει να εφαρμόσει, αυτά που καλεί να πράξουν οι εν Χριστώ αδελφοί του.

«Ο πιο σύντομος δρόμος»
Κυκλοφορία: Ιούνιος 2022
Σελίδες: 184

Ο Αλέξανδρος Κοσματόπουλος στο βιβλίο του «Ο πιο σύντομος δρόμος», με έναν αξιοθαύμαστο τρόπο, μαθητεύοντας στον Ησυχασμό, καταγράφει την αέναη επικαιρότητα της Θεσσαλονίκης.

Αυτή που δεν στηρίζεται σε σχήματα του κόσμου τούτου, που έρχονται και παρέρχονται, αλλά βιώνει τα έσχατα μέσα στην ιστορία. Γι’ αυτό και «Ο πιο σύντομος δρόμος» δεν αποτελεί απλώς ένα λογοτεχνικό θησαυρό, αλλά μια κατάθεση προσευχητική, μια πορεία στο Θαβώρ, ικεσία Μεταμορφώσεως.

«Η διά της μνήμης προσέγγιση του κόσμου, η πάλη με τις σκιές που σκορπίζει το φως της εσπέρας, για να αναπαραχθεί όχι το γεγονός, που έχει κιόλας παραδοθεί στις φλόγες, αλλά η αίσθηση και η ατμόσφαιρα που το συνθέτουν, ακινητούν τον χρόνο. Ακούγεται ο λόγος ο οποίος έχει αποτινάξει τον ύπνο, όπου δεν χωρούν τερτίπια και σκαριφήματα, ο λόγος ως καθρέφτης της αληθείας. Ο λόγος κρίνει, ο λόγος εικονίζει το πραγματικό μας πρόσωπο, κάτι που δεν μπορούν να δώσουν όλες οι τηλεοπτικές εικόνες του κόσμου. Δεν μπορούμε να ζήσουμε με τη διαφήμιση, με το ατελείωτο κυνήγι της προβολής. Πεινάμε και διψάμε. Μια διαφορετική πείνα και μια διαφορετική δίψα».