Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης: Ούτε η Εκκλησία διαλύεται, ούτε οι άνθρωποι διαλύονται…!

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

«Τοις υπερηφάνοις αντιτάσσεται ο Κύριος, ταπεινοίς δε δίδωσι χάριν»

Αφηγείται ο άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης: Να φυλαγόμεθα, τέκνα μου, με την προσευχή μας. «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλόν». Να ‘μαστε ταπεινοί άνθρωποι, να μαστέ άνθρωποι της προσευχής και της πίστεως. Διότι και να μας πειράξει ο διάβολος θα φύγει πάλιν.

Δεν μπορεί να κάνει τίποτα.

Καθώς και τον Ιώβ που τον επείραξε, πήγε, πήρε άδεια από τον Θεό και του επήρε τις περιουσίες του, τα παιδιά του και μετά, παιδιά μου, του έδωσε και μια αρρώστια και του έγινε μια πληγή το σώμα του. Και αυτός είχε ένα κεραμίδι και έξυνε τις πληγές του. Στην κοπριά ο Ιώβ.

Και του λέει η γυναίκα του:
– Ναι, βρε άνδρα, όλα τα καλά τα είχαμε, μας τα πήρε ο Θεός. Πες εναντίον του Θεού ένα λόγο και να πεθάνεις.
– Γυναίκα, λέει, αυτό που μου λες τώρα το λένε οι άφρονες γυναίκες. Εγώ γυμνός γεννήθηκα από την κοιλιά της μητέρας μου και γυμνός απελεύσομαι. Εγώ δεν είχα τίποτα. Ό,τι είχα ο Θεός μού τα δώσε, ο Θεός μού τα πήρε. Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένο.

Βλέπετε, παιδιά μου, γι’ αυτό αυτή η ευχή το «είη το όνομα Κυρίου ευλογημένο» που λέμε τώρα στο τέλος της Θείας Λειτουργίας είναι παιδιά μου προ Χριστού χιλιάδες χρόνια!

Γιατί δε χαθήκανε αυτά τα ονόματα, ο Ιώβ που είναι χιλιάδες χρόνια και αυτές οι προσευχές, γιατί δε χαθήκανε;

Και σήμερα λένε· «Θα τη διαλύσουνε την Εκκλησία και το ένα και το άλλο». Μην ακούτε, τέκνα μου, η Εκκλησία θα είναι πάντοτε στο ύψος της. Γι αυτό ούτε η Εκκλησία διαλύεται,
ούτε οι άνθρωποι διαλύονται.

«Επιμελείσθαι δε ψυχής πράγματος αθανάτου»

Οι άνθρωποι, παιδιά μου, κάποια στιγμή θα πεθάνουν, αλλά πεθαίνουν τα σώματα, δεν πεθαίνουν οι ψυχές των ανθρώπων. Διότι «ζη Κύριος ο Θεός των Δυνάμεων».

Οι ψυχές μας είναι, παιδιά μου, με συγχωρείτε, είναι πνεύματα και δεν πεθαίνουν οι ψυχές και γι αυτήν την ψυχή πρέπει να φροντίζουμε. «Επιμελείσθαι δε ψυχής πράγματος αθανάτου». Γι αυτό να φροντίζουμε την ψυχή μας που είναι πράγμα αθάνατο.

Όλα φεύγουν και φθείρονται.

Είχαμε ένα δικηγόρο εδώ στη Χαλκίδα, στη Μητρόπολή μας, που είχε τις ύποθέσεις των Μοναστηριών και εκεί που μι- λούσε με τη γυναίκα του τελείωσε. Ήρθε η ώρα κι έφυγε και μείνανε όλα.

Γι’ αυτό λέγει ο Χριστός μας: «Γίνεσθε έτοιμοι, ου δοκείτε την ημέραν, ουδέ και την ώραν εν η ο Υιός του Ανθρώπου έρχεται».

Μια μέρα θα φύγουμε. Αυτήν που θα ορίσει ο Χριστός. Γη είμεθα και σποδός.

Γι’ αυτό ό,τι μπορούμε να κάνουμε, το καλό για την ψυχή μας. Φροντίζετε για την ψυχή σας που είναι πράγμα αθάνατο.

Απόσπασμα από το βιβλίο, ο «Όσιος Ιάκωβος (Τσαλίκης), Ένας σύγχρονος άγιος, Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Οσίου Δαυίδ του Γέροντος», έκδοση των Πατέρων της Ιεράς Μονής Οσίου Δαυίδ του Γέροντος, Λίμνη Ευβοίας 2018.