Αγία Ζώνη, «Η πίστη σου σε έσωσε»!

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

 Σηκώθηκα από το κρεβάτι και περπάτησα

15-8-2004
Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου

Ο κ. Ν. Γ.* κατά την επίσκεψή του στην Μονή μας κατέγραψε τα εξής:

Ονομάζομαι Ν. Γ. του Αν. και της Σ., κατοικώ στην Πάτρα… και είμαι 23 χρονών. Στις 14-10-2000 είχα ένα σοβαρό τροχαίο ατύχημα και νοσηλεύθηκα στο νοσοκομείο του Ρίου. Έπαθα ρήξη του λεπτού εντέρου-περιτονίτιδα, κάταγμα κάτω γνάθου και αριστερής κνήμης και πάρεση περονιαίου νεύρου.

Μετά από χειρουργικές επεμβάσεις, μετά από έξι μήνες επήλθε σχετική βελτίωση σε όλους τους τομείς εκτός από την πάρεση του περονιαίου νεύρου. Δεν μπορούσα να κινήσω την πατούσα και να κλείσω καλά το γόνατο του αριστερού μου ποδιού.

Όλοι οι γιατροί είπαν πως δεν υπήρχε καμιά περίπτωση να ξαναπερπατήσω, διότι ήταν η μοναδική πάθηση που δεν μπορούσε να υπάρξει αποκατάσταση της κινητικότητας του ποδιού.

Στην προσευχή μου -πράγμα που κάνω από μικρή ηλικία- είχα σαν αίτημα την αποθεραπεία μου. Είχαν περάσει δύο χρόνια από το ατύχημα και οι ελπίδες κατά τους γιατρούς μηδαμινές.

Το βράδυ της Μ. Δευτέρας του 2002 είδα στον ύπνο μου πως ξεκινήσαμε οικογενειακώς για μία βόλτα σε ένα βουνό και εγώ ήθελα να φτάσω πρώτος στην κορυφή. Έφθασα μεν, αλλά το σώμα μου γέμισε πληγές και τα ρούχα μου αίματα.

Ενώ ήμουν μόνος μου, γονάτισα, ύψωσα τα χέρια μου προς τον ουρανό και φώναξα δυνατά: «Παναγία μου, κάνε καλά το πόδι μου».

Εκείνη την στιγμή ο ουρανός ήταν καθαρός, άστραψε και σαν να άνοιξαν οι ουρανοί στην μέση και από το χώρισμα βγήκε η Τιμία Ζώνη της Παναγίας κρεμαστή προς τα κάτω και διπλώθηκε πάνω στο παράλυτο πόδι μου.

Το πρωί που ξύπνησα προσπαθούσα να καταλάβω την σημασία αυτού που είδα στον ύπνο μου. Ένιωσα μέσα μου την ελπίδα ότι θα γίνω καλά και γι’ αυτό πήρα την απόφαση να κάνω μία χειρουργική επέμβαση ακόμη.

Ο γιατρός μου δεν μπορούσε να αποτολμήσει μία χειρουργική επέμβαση, γιατί, όπως μου είπε, θα γινόταν μεγαλύτερη ζημιά. Τον θερμοπαρακάλεσα εξιστορώντας του αυτό που είδα στον ύπνο μου. «Μόνο για την μεγάλη σου πίστη θα κάνω αυτή την ενέργεια. Θα σε χειρουργήσω αύριο».

Το βράδυ έκανα την προσευχή μου και ξάπλωσα στο κρεβάτι του νοσοκομείου περιμένοντας με αγωνία την επόμενη ημέρα. Παρακαλούσα την Παναγία, τον άγιο Νικόλαο, τον άγιο Αθανάσιο τον Μέγα να φωτίσουν τον γιατρό και να πάνε όλα καλά.

Είδα στον ύπνο μου ότι ήμουν στο χειρουργικό κρεβάτι και ο γιατρός κρατούσε το πόδι μου με κάποια περιέργεια μη ξέροντας τι να κάνει.

Τότε είδα δεξιά και αριστερά του ότι ήταν ο άγιος Νικόλαος και ο άγιος Αθανάσιος, καθοδηγώντας τον τι ακριβώς να κάνει και πως την τρίτη ημέρα από την επέμβαση θα ξαναπερπατούσα.

Το πρωί της Μ. Παρασκευής (2002) χειρουργήθηκα και την Δευτέρα του Πάσχα ήλθε επίσκεψη ο γιατρός. Είδε πώς είχε σπάσει ο γύψος που μου είχαν βάλει και μου είπε ότι ήταν πολύ άσχημο αυτό που έγινε. Βγάζοντας τον παλιό γύψο για να τον αντικαταστήσει, ακούμπησε την πατούσα μου -απλά από περιέργεια- για να δει εάν έγινε περισσότερη ζημιά από ότι ήδη υπήρχε.

Και εκείνη την στιγμή, παραδόξως, αισθάνθηκα την κινητικότητα του ποδιού μου. Οι γιατροί έμειναν άφωνοι από το γεγονός και εγώ σηκώθηκα από το κρεβάτι και περπάτησα μετά από ενάμισι χρόνο ακινησίας.

Έκανα τον σταυρό μου και είπα γεμάτος χαρά στον γιατρό μου:
– Είδες που στο είπα ότι θα γίνω καλά;

Εκείνος μου απάντησε:
– Η πίστη σου σε έσωσε.

Σήμερα, 15 Αυγούστου του 2004, η κατάσταση της υγείας μου είναι πάρα πολύ καλή και χαίρομαι που κατάφερα και αξιώθηκα να έλθω στην Μονή Βατοπαιδίου να προσκυνήσω την Τιμία Ζώνη της Παναγίας μετά από τόσες δυσκολίες και προβλήματα ψυχικά και σωματικά.

Εύχομαι η Χάρη της να βοηθά και να φωτίζει όλον τον κόσμο.

Μετά τιμής

Ν.Γ.

* Όλο το ονοματεπώνυμο είναι γραμμένο στο πιο κάτω βιβλίο.

Από το βιβλίο Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου, «Θαύματα Αγίας Ζώνης, έκδοση δ’ επαυξημένη, Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου, Άγιον Όρος 2016.