Άγιος Θεόδωρος ο Συκεώτης, Η αγανάκτηση του αγίου Γεωργίου, η συμφωνία με τον όσιο και το δόσιμο των χεριών!

Άγιος Θεόδωρος Συκεώτης.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Συνέχεια από εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=370726

Το τρίτο προσκύνημα στην Ιερουσαλήμ

62. Επεθύμησε ο Άγιος να πάει στην Αγία Πόλη και να κάνει τρίτο προσκύνημα. Πήρε λοιπόν μαζί του δύο αδελφούς, τον Ιωάννη, τον αρχιδιάκονο του Μοναστηριού του, και τον Μαρτίνο που καταγόταν από το χωριό Δουγαία, από τον οποίον είχε βγάλει λεγεώνα δαιμόνων, και πήγε στους άγιους Τόπους.

Εκεί προσκύνησε το ζωοποιό Σταυρό, τον τάφο του Χριστού και όλα τα αγιάσματα που υπήρχαν εκεί, και μετά επισκεφτόταν με τη σειρά τα Μοναστήρια.

Τον ενοχλούσε ο λογισμός και τον έπεισε να μην επιστρέψει πίσω στην πατρίδα του αλλά να ζήσει ησυχαστική ζωή σε κάποιο από τα μοναστήρια που υπήρχαν εκεί, γιατί νόμιζε πως είχε πέσει έξω από το μοναχικό μέτρο επειδή ανέλαβε την πνευματική ευθύνη της επισκοπής, και διότι τον στενοχωρούσαν οι ενοχλητικές καταστάσεις που υπήρχαν σ’ αυτήν.

63. Πήγε λοιπόν στη Λαύρα του αββά Σάββα και ζούσε εκεί σε κελλί κάποιου αγωνιστή μοναχού που τον έλεγαν Ανδρέα. Όταν έφτασε ο καιρός για τη συνηθισμένη του ησυχία, του ετοίμασε ο αδελφός, κοντά στον όποιον έμενε, ένα μικρό κάθισμα και αφού κάθισε σ’ αυτό ο μακάριος εφάρμοσε την εγκράτειά του από τα Χριστούγεννα μέχρι την Κυριακή των Βαΐων χωρίς να κουνήσει το πόδι του από κει, ώστε οι εκεί πατέρες θαύμαζαν την υπομονή του.

Μετά τη γιορτή του άγιου Πάσχα οι δύο αδελφοί που ήταν μαζί του τον παρακαλούσαν να γυρίσουν μαζί του στην ιδιαίτερή τους πατρίδα. Όμως αυτός δεν ήθελε να τους ακούσει λέγοντας πως εκεί πέρνα ήσυχη και ακτήμονα ζωή.

Κάποια όμως νύχτα παρουσιάστηκε στον ύπνο του ο μάρτυς του Θεού Γεώργιος, και αφού του έδωσε ραβδί, του είπε·
«Βγες γρήγορα για να φύγουμε για την πατρίδα μας, γιατί δεν είναι επιτρεπτό να εγκαταλείπεις τα μέρη εκείνα και να ζεις εδώ».

Επειδή όμως ο Άγιος αντιδρούσε λέγοντας ότι δεν μπορεί να γυρίσει γιατί θέλει να απαλλαγεί από το επισκοπικό αξίωμα [είχε εκλεχθεί επίσκοπος Αναστασιουπόλεως], του υποσχέθηκε γι’ αυτό ο μάρτυς διαβεβαιώνοντας και λέγοντας του ότι «και από εκείνη τη θλίψη γρήγορα θα σε ελευθερώσω, μόνο που δεν πρέπει να εγκαταλείψεις το ναό που με κόπο έχτισες προς τιμή μου· έξαλλου γιαυτό βοήθησα να τιμηθείς με το επισκοπικό αξίωμα, για να μου το εγκαινιάσεις εσύ.

Σήκω, λοιπόν, και περπάτα, διότι πολλοί άνθρωποι πηγαίνουν εκεί ύστερα από μακρινό δρόμο και λυπούνται γιατί απουσιάζεις και φεύγουν στενάζοντας· γι’ αυτούς και εγώ αγανακτώ μαζί σου. Φρόντισε, λοιπόν, να κάνεις γρήγορα και μην αναβάλεις».

Αυτά είπε ο μάρτυς του Χριστού στον μακάριο κατά τον ύπνο του, και αφού έδωσαν τα δεξιά τους χέρια, πήρε διαβεβαίωση πως χωρίς αναβολή θα το κάνει αυτό.

Ξύπνησε λοιπόν ο Όσιος και αφού κάλεσε τους δύο αδελφούς που είχε μαζί του, τους διηγήθηκε το όραμα. Αποχαιρέτησε τους πατέρες της Μονής και μαζί με τους δύο μαθητές του πήρε το δρόμο της επιστροφής.

Απόσπασμα από το βιβλίο ο «Άγιος Θεόδωρος ο Συκεώτης» των εκδόσεων το Περιβόλι της Παναγίας. Πρόλογος Αρχ. Αιμιλιανός, Ηγούμενος Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας Αγίου Όρους. Μετάφραση Λεωνίδας Χαριτίδης (φιλόλογος).