Οι Άγιοι της Μονής Βατοπαιδίου

Σύναξη πάντων των Βατοπαιδινών Αγίων.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης
Λόγος Εγκωμιαστικός,
Περί πάντων των Οσίων και Αγίων Πατέρων των εν τω Αγίω Όρει του Άθω λαμψάντων

Μέρος β’

Συνέχεια από εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=375956

(β’). Ας υπάγωμεν εις την όντως βασιλικήν και μεγαλοπρεπή Μονήν του Βατοπαιδίου και εκεί θέλομεν ίδει τον Όσιον εκείνον Γεννάδιον τον Δοχειάρην, όστις ηξιώθη να θεωρήση το παράδοξον θαύμα, το οποίον η Θεοτόκος ενήργησεν εις τον καιρόν του, κάμνουσα να ευρεθή γεμάτον από έλαιον το πρώην κενόν πιθάριον τόσον, ώστε και να χύνεται εις την γην και να τρέχη έξω από την θύραν του δοχείου.

Εκεί ευρίσκομεν τον Οσιώτατον εκείνον Νεόφυτον τον προσμονάριον, όστις ήκουσεν, ω του θαύματος! μίαν φωνήν από την εικόνα της Θεοτόκου, ότι έχει να ζήση ακόμη εν έτος και να ετοιμασθή· και άλλην φωνήν ότι έφθασεν ο καιρός διά να απέλθη προς Κύριον.

Ομοίως και τον αγιώτατον εκείνον Ηγούμενον, όστις ήκουσε φωνήν από την εικόνα της Θεοτόκου, να μη ανοίξη την θύραν, αλλά να υπάγωσιν επάνω εις τα τείχη, να διώξωσι τους εχθρούς, οι οποίοι ζητούσι να έμβωσιν εις το Μοναστήριον.

Εκεί ευρίσκομεν και τον θαυμαστόν εκείνον Ιεροδιάκονον τον Βηματάρην, όστις κρύψας την εικόνα της Βηματαρίσσης και τον Τίμιον Σταυρόν εις το πηγάδιον, ηχμαλωτίσθη από τους βαρβάρους εις την Κρήτην. Ελευθερωθείς δε και πάλιν από την δουλείαν, και επιστρέψας, εφανέρωσεν αυτά εις τους άλλους Πατέρας, ευρεθείσης θαυμασίως της αγίας Εικόνος ορθίας επάνω εις το νερόν και της λαμπάδος αναμμένης. Ζήσας δε μετά ταύτα ζωήν υπερθαύμαστον, εν ειρήνη προς Κύριον εξεδήμησεν.

Τι δε να είπω διά τον Οσιομάρτυρα Ευθύμιον τον Ηγούμενον του Βατοπαιδίου, και τους μετ’ αυτού δώδεκα Οσιομάρτυρας Μοναχούς; Ούτοι, επειδή ήλεγξαν κατά πρόσωπον ως αιρετικούς τόσον τον λατινόφρονα βασιλέα Μιχαήλ τον Παλαιολόγον, όσον και τον λατινόφρονα Βέκκον τον Πατριάρχην, ο μεν Ευθύμιος, δεθείς με άλυσιν, κατεποντίσθη υπ’ αυτών εν τη θαλάσση του Καλαμιτζίου, οι δε δώδεκα Μοναχοί εκρεμάσθησαν παρ’ αυτών εν τω καλουμένω Φουρκοβουνίω.

Εκεί ευρίσκομεν τον Όσιον εκείνον Νικόδημον, τον Γέροντα και διδάσκαλον εν τη κατά Χριστόν φιλοσοφία του θείου Γρηγορίου του Παλαμά.

Κτίτορας του Βατοπαιδίου ευρίσκομεν και τους Αγίους Σάββαν και Συμεών, τους ιδιαιτέρους κτίτορας της Μονής του Χιλιανταρίου, περί των οποίων θέλομεν είπει πλατύτερον, όταν φθάσωμεν εκεί.

Ενταύθα ευρίσκομεν και τον Όσιον Ευδόκιμον, τον φερωνύμως ευδοκιμήσαντα εν τη ασκητική ζωή. Ούτος γνωρίσας το τέλος αυτού και αποφεύγων των ανθρώπων τον έπαινον εισήλθε κρυφίως εν τη οστεοθήκη του Κοιμητηρίου της Μονής, ένθα και παρέδωκε το πνεύμα τω Κυρίω. Γενομένης μετά ταύτα επιδιορθώσεως του εν λόγω Κοιμητηρίου ευρέθησαν τα ιερά του Αγίου Λείψανα, άρρητον εκπέμποντα ευωδίαν.

Εδώ εις την τοποθεσίαν του Βατοπαιδίου εβλάστησεν ως ωραίον φυτόν και ο Όσιος Αγάπιος, όστις καθήμενος εις την Σκήτην του Κολιτζού ηχμαλωτίσθη από τους Αγαρηνούς, και ποιήσας εις την άλυσιν δώδεκα χρόνους, και δουλεύσας με εμπιστοσύνην τον Αγαρηνόν όστις τον ηγόρασεν, ηλευθερώθη διά της Θεοτόκου εκ της φυλακής και επέστρεψεν εις το Όρος προς τον Γέροντά του, όστις ελέγξας αυτόν, διά τι έφυγε κρυφίως από τον αυθέντην του, τον έκαμε να επιστρέψη πάλιν εις εκείνον, τον οποίον ύστερον κατέπεισε και τον επήρεν ομού με τους δύο υιούς του, και ήλθον εις το Όρος, και βαπτίσας τούτους εποίησε Μοναχούς.

(Πρόκειται για ένα μέρος των Βατοπαιδινών αγίων. Όλοι οι άγιοι της Ι.Μ. Μονής Βατοπαιδίου παρουσιάζονται στο βιβλίο του Μοναχού Μωυσή «Οι Άγιοι του Αγίου Όρους», των εκδόσεων Μυγδονία» και «Βατοπαιδινό Συναξάρι», έκδοση Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου).

Από τον «Μέγα Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας», τόμος ιδ’, Πεντηκοσταρίου.