Γιάννης Παπαδόπουλος ο ποιητής, ο πεζογράφος

Θυμάμαι την πρώτη μας γνωριμία. Ένα συγκλονιστικό βραδυνό στο Εσπερινό Γυμνάσιο Λεμεσού. Τα δάκρυά του για το Γρηγόρη. Ύστερα πολλά πρωινά και απογεύματα στη Ρωδίονος Γεωργιάδη να μου ιστορά να με διδάσκει….

Ήταν ο ποιητής της Λεμεσού, εικονογράφος της Κυπριώτικής Επανάστασης, διακριτικός κριτής με λέξεις ατόφιες, αληθινές για τα δύσκολά βήματα του εξήντα και του εβδομήντα. Να σημειώσουμε και κάποιες από τις παραγνωρισμένες έμορφες ψηφίδες της βιοτής του. Κοσμοπολίτης λογοτέχνης, ταξιδευτής ακάματος. Έλληνας και πολίτης της οικουμένης ταυτόχρονα. Συλλέκτης παθιασμένος. Δεινός μελετητής με οξύ κριτικό πνεύμα. Πνευματώδης και ευχάριστός συνομιλητής. Εύθυμος και πρόσχαρος. Προικισμένος με έντονή μνήμη και δύναμη αφομοίωσης μπορούσε να περιγράφει γεγονότα παρελθοντικά με ακρίβειά σημειώνοντας ακόμη και επιμέρους λεπτομέρειες. Μάστορης των ευτράπελων διηγήσεων και της έμμετρης σάτιρας.

Εκείνο το βράδυ ακούστηκε τ’ όνομά του στην τηλεόραση. Η αγγελία θανάτου στις ειδήσεις. Ολιγόλογη και βιαστική. Ήταν τελικά η δοκιμασία του να ζει μες στην σκληρότητά και τις εμπάθειές των λογοτεχνικών μας πραγμάτων. Έζησε χωρίς ντουντούκες γι αυτό και έμεινε παραγνωρισμένος ως ποιητής και πεζογράφος. Ο μόνος Κύπριός που διακρίθηκέ στους διαγωνισμούς διηγήματος της Καθημερινής.

Έζησε τρία χρόνια αντάρτης πόλεως. Καταζητούμενος στο WANTEDMENOFCYPRUS. Δεινός συντάκτης σε όλο τον παράνομο τύπο της ΕΟΚΑ. Έλοιωσε κυριολεκτικά μες την καταδίωξη των Εγγλέζων. Τριανταεξι μήνες από σπίτι σε σπίτι, κρύπτη σε κρύπτη, κρησφύγετό και κρυψώνα για να παρελαύνουν οι άκαπνοι οι ατάλαντοι και το βασίλειό των επιτηδείων στα κατόπινά χρόνια.

Δεν εμπιστευόταν τους άθεούς, τους οπαδούς των ολοκληρωτισμών. Αγαπούσε τους χωρικούς Κυπριώτες την Κύπρο την Ελευθερία της την Αυτοδιάθεσή. Ήταν φιλαλήθης και μετριοπαθής. Διάβαζε τον Μακρυγιάννη από τα χρόνια του πενήντα. Προείπε από το τέλος του Αγώνα τι μας περίμενε τη διχόνοια που ερχόταν. Τους τάφους των μαρτύρων που θάμεναν χωρίς νερό χωρίς ένα χέρι συντροφικό.

Διαβάστε τις τρεις ποιητικές του συλλογές τη συλλογη διηγημάτων ΤΑ ΧΡΙΣΤΑΓΚΑΘΑ. Τις πάμπολλές δημοσιεύσεις του από το 1944 στον Παρατηρητή της Λεμεσού μέχρι το 1991 στο περιόδικό Υφάδι. Δημοσιεύσεις και συνεργασίες σε δεκάδες κορυφαία έντυπα στην Ελλάδα.

Κάποτε ήταν τόσο κοντά μας. Ήταν «Τότε που πολεμούσαμε»

ΥΓ.Ο Γιάννης Παπαδόπουλός γεννήθηκε το 1928 και έφυγε για τον ουρανό το 1997.